One of the Best Pianists in the world today Krystian Zimerman of Poland in protest of the US military policies overseas.
The Polish pianist tells a Disney Hall audience he won't play here again, citing military policies.
By Jessica Garrison and Diane Haithman
April 28, 2009
Polish pianist Krystian Zimerman, who is widely admired for his virtuosic performances and who famously tours with his own custom-altered Steinway, created a furor at Disney Hall on Sunday night when he stopped his recital to announce that this would be his last American appearance -- in protest of the nation's military policies overseas.
In a low voice that could not be heard throughout the auditorium, Zimerman, universally considered among the world's finest pianists, made reference to Guantanamo Bay and U.S. military policies toward Poland.
"Get your hands off my country," he said.
Then he turned to the piano and played Szymanowski's "Variations on a Polish Folk Theme" with such passion and intensity that the stunned audience gave him multiple ovations.
Earlier, about 30 or 40 people in the audience had walked out after Zimerman's declaration, some shouting obscenities.
"Yes," the pianist, known in Poland as "King Krystian the Glorious," answered, "some people, when they hear the word military, start marching."
Zimerman then said that America has far finer exports than its military -- and he thanked those who supported democracy. He left the stage without further comment and was unavailable Monday.
His manager, Mary Pat Buerkle, told the Associated Press on Monday that Zimerman has talked for the last couple of years about not coming back to the United States "for a while. . . . I don't think it's appropriate to say it's all political."
Zimerman has had problems in the United States in recent years, but many in the classical music world thought they were logistical.
Just a week ago, before an appearance in Seattle, Zimerman expressed frustration about the hassle and expense of touring the U.S. with his piano.
Shortly after Sept. 11, his instrument was confiscated at JFK Airport when he landed in New York to give a recital at Carnegie Hall. Thinking the glue smelled funny, the Transportation Security Administration decided to take no chances and destroyed the piano. Since then he has shipped his pianos in parts, which he reassembles by hand after he lands. To get from city to city within the U.S., he hires a driver to take the shell of the piano, and he drives another car that holds the precious custom-designed keys and hammers.
Lately, he'd seemed pleased with the direction the United States has taken. During a performance Friday at Berkeley's Zellerbach Hall, he delighted his Bay Area audience by making sly reference to his approval of Barack Obama in the White House.
But by the time he drove his piano to Los Angeles, Zimerman's mood appeared to have darkened. His remarks, which some in the audience characterized as angry, were the talk of Los Angeles' classical music world and its small Polish community Monday.
Deborah Borda, president of the Los Angeles Philharmonic, said that while some patrons were taken aback by Zimerman's comments,she did not believe it would affect attendance or fundraising.
"It was very clear he was speaking for himself," she said. "We obviously can't censor. We believe in freedom of expression. We don't use a hook to drag people off the stage."
In a spirited range of comments on The Times' Culture Monster blog, many praised Zimerman and others said the stage was no place for divisive political speech. "Go Zimerman, and take the Dixie Chicks with you," said one post, referring to the country music group that in 2003 created a ruckus when a member said they were ashamed President Bush was from Texas.
Others noted that though classical music culture in the United States is among the least overtly political of enclaves, Poland has a long tradition of mixing the political and the musical. Composer and pianist Ignacy Jan Paderewski was Poland's third prime minister and is revered in Poland the way the Founding Fathers are here.
"There is a tradition of Polish pianists being in the middle of political events," said Marek Zebrowski, director of the Polish Music Center at USC.
Though Poland gets comparatively little attention in the U.S., American policy recently has been a hot-button issue in Poland. Poles were upset about allegations that the CIA held suspected Al Qaeda militants in secret prisons in Poland. A Polish newspaper mockingly referred to the country as "the 51st state." Also controversial was a Bush administration proposal to put missile defense facilities there.
Sumi Hahn, a Seattle journalist who interviewed Zimerman earlier this month, said she was not surprised to hear of his outburst. She said he told her that he had "very mixed feelings now about America."
It's been said in many ways by many people that hearing Bach is like hearing God. Last night at Meany Hall, God took things one step further. He walked onto the stage in the form of pianist Krystian Zimerman and declared, "Let there be light."
The edifice that arose in the shape of Bach's Partita No. 2 was constructed entirely of sounds that gleamed like shafts of pure energy. Each note Zimerman shaped seemed surrounded by a halo; chord progressions grew upon the next in crystalline formations. When Bach is played like this, without ego or display, the dazzling mathematics of the composition's mechanics turn invisible, revealing the glowing soul of the music itself.
If the Bach was divine, the Beethoven was divine madness. The Sonata No. 32 is a strange creature whose first half ripples with muscular chords and feathery trills. It lurks and lopes, chasing its tail in a fit of fugue before laying itself to rest. At times, Zimerman, who is a slight figure with silver hair, had to grab his seat to control the beast as it writhed.
There was a bit of grumbling at intermission about the program change announced at the start of the recital. Zimerman was replacing Brahms' "Klavierstücke" with Polish composer Grazyna Bacewicz's Second Piano Sonata, an anxious, tattered tapestry of urban clamor that frays away to a wisp.
Alone, the Bacewicz would have been a mere curiosity, but next to compatriot Karol Szymanowski's "Variations on a Polish Theme," the change made sense. Bacewicz's piece served as a flag of sorts, to mark the Polish landscape Zimerman would create with the "Variations." It also helped answer the question the pianist had posed at the start of the night: "What is the purpose of this music?"
Zimerman conjured the landscape of his homeland with an expat's wistfulness. Out of a bedrock of noise, pointed spires rose melodically then fell; glissandos floated overhead like clouds; a village of cottages was spun out of twinkly folk song. The music had almost tangible mass, sometimes vaporous, other times solid as brick. Zimerman's purpose was clear: To remind us that there are those who will bleed for art, because no life is worth living without it.
Polish pianist Krystian Zimerman's political speech during his debut recital at Walt Disney Hall in Los Angeles shocked his Californian audience. He told the Americans to "Get your hands off my country", before he played Polish composer Karol Szymanowski's Variations on a Polish Theme. But Zimerman has a track record with making political comment part of his concerts. Since 2003 and the war in Iraq, he has spoken out about the war when he was playing in any country that supported it: even, in Tokyo, giving a speech about international geo-politics in Japanese. This time, it's Obama's decision to continue the Bush policy of building a missile defence shield in Poland that has angered him – so much so that he said to the audience in Los Angeles that this would be his last appearance in America.
When I met Zimerman last year to interview him for Music Matters, I asked him if he really thought this kind of protest was the best way of making a point. His answer was that he couldn't in good conscience play to an audience in a country whose political leaders he disagreed with, without making some kind of stand. Zimerman isn't naïve enough to think that his way of speaking out is going to change US policy in Eastern Europe. But he feels his music making can only speak to listeners who understand where he's coming from.
It may have been clumsy – the Los Angeles Times's critic Mark Swed said that Zimerman's voice was "quiet but angry" and "did not project well" – but I admire Zimerman's convictions. Gumbel says that "classical musicians are not exactly famous for political ranting". I don't agree: from Paderewski, Poland's piano virtuoso prime minister, to Hanns Eisler, from Cornelius Cardew to Kurt Masur, countless classical composers and performers have been just as vocal and committed in their political beliefs as have any other musicians. It's probable Zimerman only made his speech because of the Polish music he was about to play. Playing Bach and Beethoven is one thing, but performing Szymanowski's virtuosic Polish Variations for the exotic East-European delectation of a Los Angeles audience must have stuck in Zimerman's craw. Which is why he exploded, in his "quiet but angry" way.
The reaction of the audience, from cheering to walk-outs, showed that Zimerman touched a nerve, both in potentially offending his Californian hosts, and in breaking the invisible wall that often separates classical musicians from their audiences. I'm glad Zimerman isn't afraid to shatter that barrier, and to show that however cut off from the world a celebrity recital in a glitzy hall might seem to be, it's not. In Berkeley, an earlier leg of Zimerman's US tour, he asked the audience to appreciate how Bach's music could be heard as political: the Second Partita was composed in a minor key, perhaps, Zimerman said, because there was a leader that Bach didn't like. Zimerman ended the piece in C major, instead of the C minor that Bach writes, a sly indication that Zimerman approves of Obama more than Bush. But not enough, apparently, to play in America again. I hope, for the US, that he changes his mind (he's made the same promise about never playing in the States before, but then returned). Performers have every right to remind us of the political and social systems that connect us all, and to confront audiences with the difficult musical meanings that are latent in any concert programme. More power to your elbow, Krystian.
What led to Krystian Zimerman's surprising comments, walkouts
6:03 AM, April 28, 2009
Polish pianist Krystian Zimerman, who is widely admired for his virtuosic performances and who famously tours with his own custom-altered Steinway, created a furor at Disney Hall on Sunday night when he stopped his recital to announce that this would be his last American appearance -- in protest of the nation's military policies overseas.
In a low voice that could not be heard throughout the auditorium, Zimerman, universally considered among the world's finest pianists, made reference to Guantanamo Bay and U.S. military policies toward Poland.
"Get your hands off my country," he said.
Then he turned to the piano and played Szymanowski's "Variations on a Polish Folk Theme" with such passion and intensity that the stunned audience gave him multiple ovations.
Earlier, about 30 or 40 people in the audience had walked out after Zimerman's declaration, some shouting obscenities.
"Yes," the pianist, known in Poland as "King Krystian the Glorious," answered, "some people, when they hear the word military, start marching."
Zimerman then said that America has far finer exports than its military -- and he thanked those who supported democracy. He left the stage without further comment and was unavailable Monday.
His manager, Mary Pat Buerkle, told the Associated Press on Monday that Zimerman has talked for the last couple of years about not coming back to the United States "for a while. . . . I don't think it's appropriate to say it's all political."
Zimerman has had problems in the United States in recent years, but many in the classical music world thought they were logistical.
Just a week ago, before an appearance in Seattle, Zimerman expressed frustration about the hassle and expense of touring the U.S. with his piano.
Shortly after Sept. 11, his instrument was confiscated at JFK Airport when he landed in New York to give a recital at Carnegie Hall. Thinking the glue smelled funny, the Transportation Security Administration decided to take no chances and destroyed the piano. Since then he has shipped his pianos in parts, which he reassembles by hand after he lands. To get from city to city within the U.S., he hires a driver to take the shell of the piano, and he drives another car that holds the precious custom-designed keys and hammers.
Lately, he'd seemed pleased with the direction the United States has taken. During a performance Friday at Berkeley's Zellerbach Hall, he delighted his Bay Area audience by making sly reference to his approval of Barack Obama in the White House.
But by the time he drove his piano to Los Angeles, Zimerman's mood appeared to have darkened. His remarks, which some in the audience characterized as angry, were the talk of Los Angeles' classical music world and its small Polish community Monday.
Deborah Borda, president of the Los Angeles Philharmonic, said that while some patrons were taken aback by Zimerman's comments,she did not believe it would affect attendance or fundraising.
"It was very clear he was speaking for himself," she said. "We obviously can't censor. We believe in freedom of expression. We don't use a hook to drag people off the stage."
In a spirited range of comments on The Times' Culture Monster blog, many praised Zimerman and others said the stage was no place for divisive political speech. "Go Zimerman, and take the Dixie Chicks with you," said one post, referring to the country music group that in 2003 created a ruckus when a member said they were ashamed President Bush was from Texas.
Others noted that though classical music culture in the United States is among the least overtly political of enclaves, Poland has a long tradition of mixing the political and the musical. Composer and pianist Ignacy Jan Paderewski was Poland's third prime minister and is revered in Poland the way the Founding Fathers are here.
"There is a tradition of Polish pianists being in the middle of political events," said Marek Zebrowski, director of the Polish Music Center at USC.
Though Poland gets comparatively little attention in the U.S., American policy recently has been a hot-button issue in Poland. Poles were upset about allegations that the CIA held suspected Al Qaeda militants in secret prisons in Poland. A Polish newspaper mockingly referred to the country as "the 51st state." Also controversial was a Bush administration proposal to put missile defense facilities there.
Sumi Hahn, a Seattle journalist who interviewed Zimerman earlier this month, said she was not surprised to hear of his outburst. She said he told her that he had "very mixed feelings now about America."
In the past five years," she quoted him as saying, "something happened here that changed the world: a war based on lies. . . . So much damage was done worldwide ... and Americans are so unaware."
On the other hand, Robert Cole, director of Cal Performances in Berkeley, said he was surprised to hear of Zimerman's L.A. comments -- especially because of the lightness that characterized his performance in Berkeley.
Just before playing a Bach partita, Zimerman told his audience it was important to consider the political purpose of a piece of music. Bach, he told his audience, "had made a decision to put his piece in a minor key rather than a major one." Perhaps, he said, according to audience members who were there, he did that because there was a leader Bach didn't like.
Zimerman made an approving reference to Obama and then played the piece, but ended it in a joyful C major instead of amelancholy C minor.
"The audience loved it," said Christina Kellogg, director of public relations at Cal Performances. "His playing was brilliant and they broke into huge applause, and he was clearly pleased that the audience was completely with him."
Cole said he had breakfast with the pianist last week at a music-themed cafe across the street from the campus. Zimerman spoke mainly of how exhausting it was to travel with a Steinway.
"I'm sorry he's not coming back," Cole said. "He reminds me of Don Quixote. He's on a quest for perfection."
Cole added that, from a public relations perspective, it's too bad Zimerman hadn't offered his comments about Bach to Los Angeles and saved his fiery political rhetoric for Berkeley.
"I think he maybe picked the wrong place," he said. "It would have been less of an uproar here."
--Jessica Garrison and Diane Haithman with Mark Swed contributing.
Tuesday, April 28, 2009
Czy Janusz Palikot ma CHOROBE DWUBIEGUNOWA PSHYCHICZNA? szał twórczy, gonitwa myśli,nieumiejętność wyrażania uczuc,epizody maniakalne, dysforyczna ma
Czy Janusz Palikot ma CHOROBE DWUBIEGUNOWA PSHYCHICZNA? szał twórczy, gonitwa myśli,nieumiejętność wyrażania uczuc,epizody maniakalne, dysforyczna mania w odpowiedzi na wyzwalacze pozytywne i pobudzona depresja w odpowiedzi na wyzwalacze negatywne.
Lęk, niepokój, przygnębienie, brak chęci do życia. A zaraz potem cudowne samopoczucie i przeświadczenie, że cały świat leży u naszych stóp
Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD, znana również jako psychoza maniakalno-depresyjna) ma najprawdopodobniej najdłuższą historię ze wszystkich zaburzeń psychicznych jako oddzielna jednostka chorobowa. Lekarze w starożytnej Grecji opisali charakterystyczny przebieg zaburzeń nastroju i przypisywali go brakowi równowagi fluidów i humorów organizmu. Ma to pewne odniesienie do współcześnie uznawanych teorii na ten temat. Biegunami tego cyklu są depresja, czyli stan głębokiego smutku, oraz mania, stan niekontrolowanego podniecenia.
W fazie depresji chorzy tracą swoje dotychczasowe zainteresowania i nie potrafią odczuwać przyjemności. Czas płynie wolno a świat wydaje się ponury. Nie są w stanie skoncentrować uwagi, podejmować najdrobniejszych decyzji ani wykazywać inicjatywy. Chodzą w tę i z powrotem, płaczą, stają się drażliwi, lub przeciwnie popadają w odrętwienie, mówią jednostajnym, cichym głosem, z nieruchomą twarzą niekiedy ich stan przypomina katatonię. Skarżą się przy tym na bóle głowy, kręgosłupa, zmęczenie, utratę apetytu i problemy ze snem. Czują się bezwartościowi, uważają swój stan za beznadziejny, co w skrajnych przypadkach wywołuje urojenia: chorzy są przekonani, że oto właśnie spotyka ich zasłużona kara za grzechy z przeszłości, albo że cierpią na jakąś śmiertelną, nieuleczalną chorobę. Częste są również myśli samobójcze i życzenie śmierci nie należy lekceważyć możliwości próby samobójczej.
W fazie manii pacjentów rozsadza energia, są radośni, rubaszni i gadatliwi. Potrzebują niewiele snu. W rozmowie przeskakują z tematu na temat. Żywią przekonanie o swoich niezwykłych zdolnościach i ukrytych dotychczas talentach, mają nierzeczywiste wizje na temat posiadanych bogactw, władzy, czy idealnej miłości. Szastają pieniędzmi, nawiązują liczne kontakty seksualne, są inicjatorami wielkich przedsięwzięć, które w krótkim czasie porzucają. Potrafią też być nachalni i despotyczni a ich jowialna wesołość może niespodziewanie przechodzić w niepohamowany gniew. Wątek myślowy, dotychczas przyspieszony, rwie się i gubi, a podwyższona aktywność przeradza się w stan męczącego, bezcelowego pobudzenia. Gdy okazuje się, że wybujałe ambicje nie zostaną zaspokojone, mogą pojawić się urojenia prześladowcze.
W przebiegu choroby może wystąpić stan łagodniejszy zwany hypomanią. Pacjenci są odbierani bardzo pozytywnie przez otoczenie jako osoby czarujące, elokwentne i przejawiające inicjatywę. Łatwo znajdują towarzystwo, mają powodzenie u płci przeciwnej. Stan ten bywa kreatywny doświadcza go wielu artystów i pisarzy, bywa źródłem oryginalnych pomysłów i inspiracji twórczych. Jednak cena płacona przez pacjentów w pełnym obrazie manii jest wysoka: zniszczone małżeństwa, alkoholizm, narkomania, bankructwa, długi, utrata pracy i niekiedy konieczność okresowej hospitalizacji.
Zwykle jako pierwszy występuje epizod depresyjny, zaś okres manii może pojawić się dopiero po kilku latach (choć u mężczyzn częściej niż u kobiet mania występuje jako pierwsza). Epizod maniakalny nie leczony trwa około czterech miesięcy, depresyjny zaś ok. pół roku. Przed wprowadzeniem nowoczesnych metod leczniczych blisko połowa pacjentów cierpiących z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej spędzała ponad cztery miesiące w ośrodkach psychiatrycznych co 2 lub 3 lata.
Odmiany
Choroba ma najczęściej przebieg okresowy: kilkumiesięczne epizody depresji lub manii przedzielone są okresami normalizacji nastroju. Taki przebieg określany jest jako typ 1. Nie jest to jedyna postać tej choroby. W typie 2 występują naprzemiennie fazy depresji i hypomanii. Pacjenci niekiedy pomijają objawy stanu hypomaniakalnego, co prowadzi do omyłkowego rozpoznania depresji (choroby afektywnej jednobiegunowej) i prowadzenia niewłaściwego leczenia, aż do momentu przekroczenia przez chorego progu manii.
U wielu chorych występują też niepełne objawy choroby pomiędzy epizodami manii lub depresji, chwiejność nastroju, może też wystąpić tzw. stan mieszany, w którym chorzy są naładowani energią, nadmiernie aktywni i mało śpią, a jednocześnie bywają drażliwi i doświadczają wybuchów gniewu. Występuje gonitwa myśli, które mają charakter depresyjny, a zmniejszona potrzeba snu (typowa dla manii) przechodzi w bezsenność (typową dla depresji). Stan mieszany jest najprawdopodobniej najbardziej dolegliwą i niebezpieczną dla życia postacią choroby. Jest również najtrudniejszy w leczeniu. Samobójstwo jest największym zagrożeniem dla chorych.
Cykliczne zmiany nastroju mogą także przybrać postać zwaną cyklotymią. W tym zaburzeniu poszczególne fazy są krótsze, nieregularne i o mniejszym nasileniu objawów: aktywności i nieaktywności, pesymizmu i nadmiernego optymizmu, bezsenności i nadmiernej senności, zaangażowania i obojętności. Od stanu mieszanego i choroby afektywnej o szybkiej zmianie faz stan ten odróżnia przede wszystkim niewielki stopień nasilenia objawów oraz upośledzenia funkcjonowania. Cyklotymia może ostatecznie przejść w pełnoobjawowy epizod depresji lub manii.
Statystyka
Jedna osoba na 100 cierpi z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej w klasycznej formie (typ 1). Zaburzenie typu 2 dotyczy 4% populacji, a jeżeli do tej statystyki włączymy również cyklotymię, być może 8%. Typ 1 w jednakowym stopniu dotyczy obu płci; w typie 2, podobnie jak w chorobie jednobiegunowej (depresji) dwukrotnie częściej chorują kobiety. Statystycznie najczęściej pierwszy epizod choroby jest rozpoznawany w wieku 20 30 lat, ale pierwsze objawy mogą pojawiać się już 10 lat wcześniej, niekiedy nawet u małych dzieci, pod postacią zespołu deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD). Uważa się, że u 20% dzieci z tym zaburzeniem (objawy podstawowe: niemożność skupienia uwagi, impulsywność, nadmierna aktywność) rozwinie się jedna z postaci choroby dwubiegunowej.
Dziedziczenie
Czynniki genetyczne są dość istotne w tym zaburzeniu. Około 50% chorych na ChAD ma krewnych z podobnymi zaburzeniami nastroju. Wspólne występowanie choroby u bliźniaków jednojajowych jest na poziomie 60%, u dwujajowych ok. 20%. Jeśli chorują oboje rodzice, prawdopodobieństwo wystąpienia ChAD u dziecka wynosi 75%. W badaniu dzieci adoptowanych cierpiących z powodu ChAD wykazano, że aż u 30% spośród ich rodziców biologicznych, a tylko u 13% spośród rodziców adopcyjnych występowały zaburzenia nastroju.
W rodzinach, w których występowała ChAD, istnieje również podwyższone ryzyko wystąpienia depresji.
Za dziedziczenie choroby dwubiegunowej odpowiedzialnych jest najprawdopodobniej wiele genów. Naukowcy badają materiał genetyczny pochodzący od chorych i zdrowych członków rodzin i porównują różnice w markerach chromosomalnych, czyli odmianach genów o znanych pozycjach w ramach jednego chromosomu. Marker występujący częściej u chorych niż u zdrowych osób najprawdopodobniej leży blisko odmiany genu odpowiedzialnej za zwiększone ryzyko wystąpienia choroby. Postępując w ten sposób i zawężając obszar podejrzany o wystąpienie wadliwego genu, naukowcy odkryli, że w niektórych rodzinach zachorowalność na ChAD jest związana z pewnym genem mieszczącym się na chromosomie 18. Badania te mogą posłużyć do poradnictwa genetycznego dla osób z rodzinnym obciążeniem ChAD, a ponadto do wyodrębnienia różnych typów ChAD, być może reagujących na różne metody leczenia.
Problemy diagnostyczne
Diagnostyka w tej chorobie jest niezwykle trudna. Po pierwsze, wiele osób cierpiących z powodu jej objawów nigdy nie zgłasza się do lekarza. Uważają, podobnie jak ich najbliższe otoczenie, że są to normalne objawy wywołane codziennymi kłopotami. Mogą obawiać się reakcji rodziny oraz uznania za osoby słabe, niedostosowane lub za wariatów. Lekarze pierwszego kontaktu nie zawsze są w stanie zauważyć właściwą chorobę. Wiele ludzi cierpiących z powodu depresji uskarża się na objawy internistyczne lub neurologiczne, co znacznie wydłuża i utrudnia diagnostykę. W przypadku manii bądź hypomanii niezwykle trudno jest przekonać pacjenta o istnieniu jakichkolwiek nieprawidłowości.
Nawet, gdy objawy psychiatryczne są oczywiste, nie jest łatwo postawić rozpoznanie. W niektórych postaciach zaburzenia nastroju mogą zostać pomylone z ADHD lub skutkami nadużycia alkoholu czy narkotyków (środki pobudzające, takie jak kokaina i amfetamina, mogą wywołać objawy psychotyczne podobne do manii, z drugiej strony zaś zażywanie tych środków jest charakterystyczne dla pacjentów maniakalnych). Stan mieszany może być rozpoznany jako depresja z pobudzeniem a nawet jako zaburzenie osobowości np. typu borderline. Objawy niektórych chorób, np. stwardnienia rozsianego, udarów mózgu czy nadczynności tarczycy, mogą przypominać objawy ChAD. Zwłaszcza w przypadku młodych pacjentów objawy manii mogą być potraktowane jako schizofrenia lub inna forma psychozy. Dla uściślenia rozpoznania psychiatra powinien rozeznać się w występowaniu zaburzeń psychicznych w rodzinie chorego, dobrze poznać przebieg jego choroby, łącznie z ilością, nasileniem i czasem trwania epizodów zaburzenia nastroju. W wielu przypadkach przed postawieniem ostatecznej diagnozy można leczyć obecne objawy, jednak skuteczne leczenie jest możliwe pod warunkiem dokładnego rozpoznania faktycznej choroby.
Leczenie
Osoba z rozpoznaniem choroby dwubiegunowej prawie na pewno będzie przechodziła kurację stabilizatorami nastroju, działającymi na oba bieguny zaburzenia. Chociaż efekt terapeutyczny jest widoczny dopiero po kilku tygodniach, u większości chorych uzyskuje się poprawę stanu psychicznego stosując jeden lek, a częściej kilka. Nowoczesne leczenie skraca długość epizodu maniakalnego przeciętnie o połowę. Zapobiegawczo stabilizatory nastroju chronią przed jego niepożądanymi wahaniami (częściowo lub całkowicie) przez wiele lat, a czasami do końca życia.
U większości pacjentów z chorobą dwubiegunową stosuje się kurację dwoma lub większą liczbą leków. Najczęściej jest to lit w połączeniu z lekiem przeciwdrgawkowym (karbamazepiną, kwasem walproinowym...) lub dwa leki przeciwdrgawkowe. W leczeniu mogą być też stosowane benzodiazepiny, neuroleptyki i antydepresanty. Włączając drugi lek należy zaczynać od niewielkich dawek i zwiększać je powoli, monitorując ewentualne objawy niepożądane czy objawy interakcji lekowych. Po ustąpieniu ostrych objawów choroby lekarz może zalecić kontynuację kuracji przez kilka miesięcy, aby zapobiec wystąpieniu nawrotów. Po tym czasie można powoli odstawiać benzodiazepiny i neuroleptyki, kontynuując przyjmowanie stabilizatora przy niezmienionych dawkach, o ile to tylko możliwe. Jeżeli wystąpią dwa rzuty manii lub ciężkiej depresji, stabilizator powinien być przyjmowany stale do końca życia.
Przy nieskuteczności standardowej terapii można podjąć próbę terapii eksperymentalnej za pomocą nowych leków przeciwdrgawkowych, estrogenów oraz leków ograniczających uwalnianie hormonów stresowych. Ostatnie doniesienia traktują o skuteczności środków takich jak kwasy tłuszczowe omega-3, składników olejów rybich (zwł. łososia i makreli) i roślinnych (oleju lnianego). W dwóch badaniach z podwójnie ślepą próbą wykazano, że przyjmowane w wysokich dawkach działają skutecznie jako stabilizatory nastroju. Jedynym objawem niepożądanym była przemijająca niestrawność. Ich dodatkową zaletą jest zapobieganie artretyzmowi i chorobie niedokrwiennej serca.
Leki
Lit
Węglan litu jest najstarszym stabilizatorem nastroju i nadal jest uważany za najskuteczniejszy środek w stosowaniu długoterminowym i w zapobieganiu próbom samobójczym. Niestety, nie działa u wszystkich pacjentów. Wykazuje też liczne objawy niepożądane, takie jak przyrost masy ciała, drżenie mięśniowe, słabość mięśni, nudności, bóle brzucha, biegunki, nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu i zaburzenia funkcji tarczycy. Ponieważ jego przewlekłe stosowanie może powodować uszkodzenie nerek, należy regularnie monitorować ich funkcję. Jest lekiem teratogennym, przeciwwskazanym w ciąży. Wiele leków powoduje zmianę stężenia litu w surowicy, co przy dosyć wąskim zakresie terapeutycznym (0,6 1,6 mmol/l) może powodować niebezpieczeństwo zatrucia. Konieczne jest regularne monitorowanie poziomu litu. Lek jest skuteczniejszy w leczeniu epizodów manii, mniej skuteczny u pacjentów, którzy przebyli wiele epizodów manii lub depresji.
Leki przeciwdrgawkowe
Leki z tej grupy początkowo były stosowane w celu opanowania i zapobiegania napadom padaczkowym. Obecnie są bardzo często używane jako stabilizatory nastroju.
Kwas walproinowy (Depakine)
Jest najczęściej stosowanym i najlepiej zbadanym lekiem z tej grupy. Wielu ekspertów uważa, że jest on równie skuteczny jak lit zarówno w manii jak i w depresji, a być może nawet skuteczniejszy w epizodach depresyjnych czy w przypadku choroby dwubiegunowej o szybkiej zmianie faz, stanu mieszanego, licznych epizodach manii lub depresji. Nie jest jednak znana jego skuteczność w leczeniu długoterminowym. Niekiedy też mogą wystąpić efekty niepożądane, jak np. zaburzenia żołądkowo-jelitowe, senność, cieńczenie włosów i przyrost masy ciała. Ciąża jest przeciwwskazaniem do przyjmowania leku ze względu na możliwość powodowania wad wrodzonych. Może on również powodować zaburzenia funkcji wątroby, zaburzenia krzepliwości krwi i, rzadko, zapalenie trzustki. Wymaga regularnego badania morfologii krwi.
Inne leki przeciwdrgawkowe zostały gorzej poznane, ale mogą być stosowane gdy lit i kwas walproinowy są nieskuteczne bądź toksyczne.
Karbamazepina (Amizepin, Tegretol)
Jest lekiem drugiego rzutu z tej grupy. Może powodować senność, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia żołądkowe, leukopenię i wysypkę, która może przybrać formę poważnego zaburzenia dermatologicznego.
Gabapentyna (Neurontin)
Nowy antykonwulsant wykazujący niewiele objawów niepożądanych. Nie ma również potwierdzonej skuteczności w badaniach z podwójnie ślepą próbą.
Lamotrygina (Lamictal)
W dwóch badaniach kontrolowanych wykazano skuteczność w ChAD. Z objawów niepożądanych najważniejsze są zaburzenia dermatologiczne.
Topiraman (Topamax)
Nowy lek, z licznymi objawami niepożądanymi.
3. Inne leki w terapii ChAD
Benzodiazepiny
Skuteczne w epizodach manii. Działają przeciwlękowo i uspokajająco. Dobrze tolerowane przez większość pacjentów. Długotrwałe stosowanie jest przeciwwskazane z uwagi na możliwość wywołania uzależnienia.
Atypowe neuroleptyki (olanzapina, risperidon, kwetiapina, klozapina)
Stosowane zwłaszcza w przypadku wystąpienia objawów psychotycznych (urojeń, omamów) i w ostrej manii. Podobnie jak benzodiazepiny mają one działanie uspokajające, nie powodują jednak uzależnienia. Charakteryzują się niewielką liczbą objawów niepożądanych, w większości są to sprawy przemijające (senność, przyrost masy ciała). W przypadku klozapiny konieczne jest monitorowanie morfologii krwi.
Leki przeciwdepresyjne (trójcykliczne, SSRI, RIMAO i in.)
Stosowane wspólnie ze stabilizatorem nastroju, zwłaszcza w ChAD t. 2. Mogą wywoływać fazę maniakalną.
Elektrowstrząsy (EW)
Efekt leczniczy uzyskiwany jest poprzez wywołanie dużego napadu padaczkowego za pomocą impulsów elektrycznych. Zabiegi wykonywane są w znieczuleniu ogólnym i w zwiotczeniu, zwykle 2-3 razy w tygodniu. W Polsce stosowane są w przypadku lekooporności, zwłaszcza w stanach zagrożenia życia w przebiegu manii lub ciężkiej depresji. Metoda ta jest uważana za bezpieczniejszą niż farmakoterapia. Jako główne działanie niepożądane występują przemijające zaburzenia pamięci świeżej, ustępujące zwykle najpóźniej po ok. ½ roku od zakończenia terapii.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, (zaburzenie maniakalno-depresyjne, psychoza maniakalno-depresyjna, cyklofrenia lub potocznie i błędnie depresja dwubiegunowa) – zaburzenie psychiczne charakteryzujące się cyklicznymi, naprzemiennymi epizodami depresji, hipomanii, manii, stanów mieszanych i stanu pozornego zdrowia psychicznego. Obecnie nazwy "psychoza maniakalno-depresyjna" nie używa się i powoli się z niej rezygnuje na rzecz pojęcia "zaburzenia afektywne-dwubiegunowe".
Przyczyny
Przyczyna tej choroby nie jest znana, najpopularniejsze tezy utrzymują, że:
ma ona podłoże genetyczne (według niektórych ocen jest to tylko czynnik zwiększający ryzyko zachorowania)
jest efektem złej pracy neuroprzekaźników
jest efektem urazów i mikrourazów mózgu
ma przyczyny w wadach rozwoju płodu
Do czynników mogących być bodźcem rozwoju choroby zalicza się także tzw. trudne dzieciństwo, neurotyczne przeżycia (zwłaszcza w okresie dojrzewania), wysoka podatność na stres, nieumiejętność wyrażania uczuć, zwłaszcza "duszenie w sobie" negatywnych emocji.
Choroba ta dotyka równie często kobiety, co mężczyzn. Wyróżnia się cztery podtypy CHAD:
typ I, w którym występują wyraźne i silne epizody maniakalne
typ II, w którym pełna mania występuje niezwykle rzadko, występuje natomiast hipomania
cyklotymia, w której pojawiają się prawie wyłącznie łagodne postaci hipomanii i sub-depresji, co dla otoczenia i chorego może sprawiać wrażenie zwykłych cech charakteru.
typ niesprecyzowany, który w wywiadzie i obserwacji nie daje się zakwalifikować jako żaden z powyższych.
Zdiagnozowanie CHAD typu I jest zazwyczaj nagłe i nie budzące wątpliwości, gdyż zwykle pierwszy epizod ma charakter manii (wyraźne objawy mogą rozwinąć się w ciągu kilku godzin lub dni). Bardzo często już po zdiagnozowaniu rodzina lub najbliżsi chorego dostrzegają pozornie nieistotne wcześniej zdarzenia, zachowania, traktowane przed diagnozą jako "dziwactwa", dziecięca wyobraźnia lub problemy okresu dojrzewania jako wcześniejsze symptomy rodzącej się choroby.
Znacznie bardziej problematyczna jest poprawna diagnoza CHAD typu II, gdyż pacjenci i otoczenie w wywiadzie, i bardzo często lekarze podczas obserwacji mylą epizody hipomanii z normalnym, produktywnym funkcjonowaniem. W takiej sytuacji stawiana diagnoza brzmi "nawracająca depresja" i podjęta farmakoterapia antydepresantami pogarsza tylko stan pacjenta: skracają się okresy przejścia depresja/hipomania, odpowiednio fazy pogłębiają się, oraz nierzadko pojawiają się bardzo silne fazy manii i stany mieszane. Przeciętny okres pomiędzy pojawieniem się pierwszych objawów CHAD, a postawieniem poprawnej diagnozy jest na całym świecie dość podobny: 10 lat.
Pierwszy atak choroby ma miejsce najczęściej między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia, ale znacząca część dotkniętych tą chorobą pierwsze epizody ma już nawet w wieku 10 lat.
Długość epizodu waha się zazwyczaj od kilku dni do kilku miesięcy, przy czym epizod depresyjny ma zazwyczaj dłuższy przebieg (może trwać nawet kilka lat). Występuje również postać szybkozmienna, w której przejścia M/D mogą następować nawet kilka razy do roku. Natomiast w stanach mieszanych, kiedy jednocześnie występują objawy manii i depresji, widoczny na zewnątrz dominujący nastrój M lub D może nagle zmieniać się nawet kilka(naście) razy na dobę.
Przebieg
Gwieździste Niebo Vincenta van Gogha z 1889. Charakterystyczny, rozmyty i wibrujący styl malarza mógł być efektem przechodzenia artysty przez etapy manii choroby afektywnej dwubiegunowej.Choroba dwubiegunowa jest dla chorego niezwykle wyniszczająca, często uniemożliwia kontynuację pracy, utrzymania znaczących relacji. Bardzo często towarzyszy jej nadużywanie alkoholu. Bardzo wysoki jest także wskaźnik samobójstw i prób samobójczych wśród osób cierpiących na zaburzenie maniakalno-depresyjne (wyższy niż wśród osób cierpiących na chorobę afektywną jednobiegunową).
Faza maniakalna charakteryzuje się wzmożoną aktywnością psychoruchową, bezsennością, szałem twórczym, gonitwą myśli (podobnymi do hiperaktywności wywołanej silnymi środkami psychoaktywnymi, np. amfetaminą), urojeniami, zawyżoną samooceną, zazwyczaj przekonaniem o własnej poczytalności (co w połączeniu z urojeniami często prowadzi do agresji przeciw osobom "wmawiającym" choremu zaburzenia psychiczne). Depresyjny komponent choroby dwubiegunowej przypomina depresję jako osobną jednostkę chorobową, ale jej przebieg jest zwykle cięższy.
Zewnętrzne wyzwalacze
Zaburzenia nastroju w przebiegu choroby mają charakter endogenny, tj. nie wynikają z przyczyn zewnętrznych, ale z błędnego funkcjonowania mózgu, zaburzenia produkcji lub przyswajania neurotransmiterów etc. Ale ponieważ następuje pełne, dwukierunkowe sprzężenie między psychiką człowieka i funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego, możliwe jest pobudzenie faz choroby przez czynniki zewnętrzne, tzw. wyzwalacze.
Chorzy na CHAD są szczególnie narażeni na długotrwałe fazy depresji wywołane silnymi negatywnymi bodźcami takimi jak śmierć bliskiej osoby, rozstanie, niepowodzenia w życiu osobistym czy zawodowym. Ale także nadużywanie substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, leki), które u zdrowego człowieka wywołują kilkudniowy okres depresji, u chorego na CHAD mogą spowodować pełną, długotrwałą kliniczną depresję.
Odwrotna zależność również istnieje. Silne pozytywne emocje takie jak nowa praca, nowa szkoła, nowa miłość, poważne osiągnięcia zawodowe, sukcesy w życiu osobistym, narodziny potomka mogą spowodować, wyzwolić epizod hipomanii czy manii, który dalej ma już normalny przebieg typowy dla CHAD.
U chorych ze skłonnościami do stanów mieszanych reakcjami na ww. wyzwalacze mogą być odpowiednie stany mieszane: dysforyczna mania w odpowiedzi na wyzwalacze pozytywne i pobudzona depresja w odpowiedzi na wyzwalacze negatywne.
Leczenie
W leczeniu epizodów depresyjnych i maniakalnych stosuje się odpowiednio leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne. W profilaktyce nawrotów zaburzeń afektywnych stosuje się leki stabilizujące nastrój (normotymiczne): sole litu (w Polsce węglan litu), walproiniany, karbamazepinę i lamotryginę.
Student Wydziału Filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, na którym obronił pracę magisterską zatytułowaną Transcendentalna jedność a percepcja u Kanta. Na początku lat 90. zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej. W 1990 utworzył produkującą wina musujące firmę "Ambra", w której przez jedenaście lat zajmował stanowisko prezesa zarządu. Po sprzedaży udziałów w tym przedsiębiorstwie założył następną spółkę Jabłonna S.A., poprzez którą kontrolował Polmosu Lublin S.A., produkujący m.in. wódkę Żołądkową Gorzką. Akcji Polmosu pozbył się w 2006 po wprowadzeniu jej na giełdę[1].
Jest także współwłaścicielem wydawnictwa Słowo/obraz terytoria. Do czerwca 2005 pełnił funkcję wiceprezesa Polskiej Rady Biznesu i Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, zasiadał w Komisji Trójstronnej.
23 czerwca 2005 ogłosił wstąpienie do regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej w Lublinie. W wyborach parlamentarnych w 2005 wystartował do Sejmu z listy PO, zdobył 26 275 głosów i uzyskał mandat poselski. Był członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PO oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 44 186 głosów. W VI kadencji został członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, do 2009 kierował Komisją Nadzwyczajną do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji "Przyjazne Państwo", następnie został jej wiceprzewodniczącym.
25 lipca 2008 wyróżniono go tytułem Honorowy Obywatel Miasta Biłgoraja[2]. W tym samym roku dubbingował postać Sir Brie w filmie Łowcy smoków.
Wystąpienia publiczne i wypowiedzi [edytuj]
W kwietniu 2007 podczas konferencji programowej PO wystąpił w koszulce z napisami "jestem gejem", "jestem z SLD". Argumentował, iż chciał w ten sposób ukazać rolę, jaką odgrywać powinna Platforma we współczesnej polityce; jego zdaniem priorytetowym celem partii powinna być obrona mniejszości i "słabych"[3]. Kilka dni później, 24 kwietnia, podczas konferencji prasowej poświęconej sprawie lubelskich policjantów oskarżonych o zgwałcenie i molestowanie seksualne, przemawiał trzymając w jednej ręce silikonowego penisa, a w drugiej pistolet, tłumacząc, iż według niego były to ówczesne symbole prawa i sprawiedliwości w Polsce oraz symbole policji w Lublinie[4].
22 lipca 2008 podczas programu Magazyn 24 godziny w stacji TVN24 powiedział: "ja uważam prezydenta Lecha Kaczyńskiego za chama". Po tych słowach zostało wszczęte postępowanie sprawdzające w sprawie ewentualnego znieważenia[5].
Stylistyka niektórych jego wypowiedzi doprowadziła do powstania określenia "palikotyzacja" (polityki, życia publicznego) jako – według osób używających tego pojęcia – pejoratywnego określenia na postępującą wulgaryzację lub upotocznienie języka wypowiedzi publicznych oraz stosowanie niekonwencjonalnych rekwizytów lub stylów zachowań w publicznych wystąpieniach. Jako pierwszy spośród osób publicznych terminu tego użył na swoim blogu Grzegorz Napieralski[6]. Od tego czasu termin ten bywa używany przez polityków i w różnych mediach
Lęk, niepokój, przygnębienie, brak chęci do życia. A zaraz potem cudowne samopoczucie i przeświadczenie, że cały świat leży u naszych stóp
Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD, znana również jako psychoza maniakalno-depresyjna) ma najprawdopodobniej najdłuższą historię ze wszystkich zaburzeń psychicznych jako oddzielna jednostka chorobowa. Lekarze w starożytnej Grecji opisali charakterystyczny przebieg zaburzeń nastroju i przypisywali go brakowi równowagi fluidów i humorów organizmu. Ma to pewne odniesienie do współcześnie uznawanych teorii na ten temat. Biegunami tego cyklu są depresja, czyli stan głębokiego smutku, oraz mania, stan niekontrolowanego podniecenia.
W fazie depresji chorzy tracą swoje dotychczasowe zainteresowania i nie potrafią odczuwać przyjemności. Czas płynie wolno a świat wydaje się ponury. Nie są w stanie skoncentrować uwagi, podejmować najdrobniejszych decyzji ani wykazywać inicjatywy. Chodzą w tę i z powrotem, płaczą, stają się drażliwi, lub przeciwnie popadają w odrętwienie, mówią jednostajnym, cichym głosem, z nieruchomą twarzą niekiedy ich stan przypomina katatonię. Skarżą się przy tym na bóle głowy, kręgosłupa, zmęczenie, utratę apetytu i problemy ze snem. Czują się bezwartościowi, uważają swój stan za beznadziejny, co w skrajnych przypadkach wywołuje urojenia: chorzy są przekonani, że oto właśnie spotyka ich zasłużona kara za grzechy z przeszłości, albo że cierpią na jakąś śmiertelną, nieuleczalną chorobę. Częste są również myśli samobójcze i życzenie śmierci nie należy lekceważyć możliwości próby samobójczej.
W fazie manii pacjentów rozsadza energia, są radośni, rubaszni i gadatliwi. Potrzebują niewiele snu. W rozmowie przeskakują z tematu na temat. Żywią przekonanie o swoich niezwykłych zdolnościach i ukrytych dotychczas talentach, mają nierzeczywiste wizje na temat posiadanych bogactw, władzy, czy idealnej miłości. Szastają pieniędzmi, nawiązują liczne kontakty seksualne, są inicjatorami wielkich przedsięwzięć, które w krótkim czasie porzucają. Potrafią też być nachalni i despotyczni a ich jowialna wesołość może niespodziewanie przechodzić w niepohamowany gniew. Wątek myślowy, dotychczas przyspieszony, rwie się i gubi, a podwyższona aktywność przeradza się w stan męczącego, bezcelowego pobudzenia. Gdy okazuje się, że wybujałe ambicje nie zostaną zaspokojone, mogą pojawić się urojenia prześladowcze.
W przebiegu choroby może wystąpić stan łagodniejszy zwany hypomanią. Pacjenci są odbierani bardzo pozytywnie przez otoczenie jako osoby czarujące, elokwentne i przejawiające inicjatywę. Łatwo znajdują towarzystwo, mają powodzenie u płci przeciwnej. Stan ten bywa kreatywny doświadcza go wielu artystów i pisarzy, bywa źródłem oryginalnych pomysłów i inspiracji twórczych. Jednak cena płacona przez pacjentów w pełnym obrazie manii jest wysoka: zniszczone małżeństwa, alkoholizm, narkomania, bankructwa, długi, utrata pracy i niekiedy konieczność okresowej hospitalizacji.
Zwykle jako pierwszy występuje epizod depresyjny, zaś okres manii może pojawić się dopiero po kilku latach (choć u mężczyzn częściej niż u kobiet mania występuje jako pierwsza). Epizod maniakalny nie leczony trwa około czterech miesięcy, depresyjny zaś ok. pół roku. Przed wprowadzeniem nowoczesnych metod leczniczych blisko połowa pacjentów cierpiących z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej spędzała ponad cztery miesiące w ośrodkach psychiatrycznych co 2 lub 3 lata.
Odmiany
Choroba ma najczęściej przebieg okresowy: kilkumiesięczne epizody depresji lub manii przedzielone są okresami normalizacji nastroju. Taki przebieg określany jest jako typ 1. Nie jest to jedyna postać tej choroby. W typie 2 występują naprzemiennie fazy depresji i hypomanii. Pacjenci niekiedy pomijają objawy stanu hypomaniakalnego, co prowadzi do omyłkowego rozpoznania depresji (choroby afektywnej jednobiegunowej) i prowadzenia niewłaściwego leczenia, aż do momentu przekroczenia przez chorego progu manii.
U wielu chorych występują też niepełne objawy choroby pomiędzy epizodami manii lub depresji, chwiejność nastroju, może też wystąpić tzw. stan mieszany, w którym chorzy są naładowani energią, nadmiernie aktywni i mało śpią, a jednocześnie bywają drażliwi i doświadczają wybuchów gniewu. Występuje gonitwa myśli, które mają charakter depresyjny, a zmniejszona potrzeba snu (typowa dla manii) przechodzi w bezsenność (typową dla depresji). Stan mieszany jest najprawdopodobniej najbardziej dolegliwą i niebezpieczną dla życia postacią choroby. Jest również najtrudniejszy w leczeniu. Samobójstwo jest największym zagrożeniem dla chorych.
Cykliczne zmiany nastroju mogą także przybrać postać zwaną cyklotymią. W tym zaburzeniu poszczególne fazy są krótsze, nieregularne i o mniejszym nasileniu objawów: aktywności i nieaktywności, pesymizmu i nadmiernego optymizmu, bezsenności i nadmiernej senności, zaangażowania i obojętności. Od stanu mieszanego i choroby afektywnej o szybkiej zmianie faz stan ten odróżnia przede wszystkim niewielki stopień nasilenia objawów oraz upośledzenia funkcjonowania. Cyklotymia może ostatecznie przejść w pełnoobjawowy epizod depresji lub manii.
Statystyka
Jedna osoba na 100 cierpi z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej w klasycznej formie (typ 1). Zaburzenie typu 2 dotyczy 4% populacji, a jeżeli do tej statystyki włączymy również cyklotymię, być może 8%. Typ 1 w jednakowym stopniu dotyczy obu płci; w typie 2, podobnie jak w chorobie jednobiegunowej (depresji) dwukrotnie częściej chorują kobiety. Statystycznie najczęściej pierwszy epizod choroby jest rozpoznawany w wieku 20 30 lat, ale pierwsze objawy mogą pojawiać się już 10 lat wcześniej, niekiedy nawet u małych dzieci, pod postacią zespołu deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD). Uważa się, że u 20% dzieci z tym zaburzeniem (objawy podstawowe: niemożność skupienia uwagi, impulsywność, nadmierna aktywność) rozwinie się jedna z postaci choroby dwubiegunowej.
Dziedziczenie
Czynniki genetyczne są dość istotne w tym zaburzeniu. Około 50% chorych na ChAD ma krewnych z podobnymi zaburzeniami nastroju. Wspólne występowanie choroby u bliźniaków jednojajowych jest na poziomie 60%, u dwujajowych ok. 20%. Jeśli chorują oboje rodzice, prawdopodobieństwo wystąpienia ChAD u dziecka wynosi 75%. W badaniu dzieci adoptowanych cierpiących z powodu ChAD wykazano, że aż u 30% spośród ich rodziców biologicznych, a tylko u 13% spośród rodziców adopcyjnych występowały zaburzenia nastroju.
W rodzinach, w których występowała ChAD, istnieje również podwyższone ryzyko wystąpienia depresji.
Za dziedziczenie choroby dwubiegunowej odpowiedzialnych jest najprawdopodobniej wiele genów. Naukowcy badają materiał genetyczny pochodzący od chorych i zdrowych członków rodzin i porównują różnice w markerach chromosomalnych, czyli odmianach genów o znanych pozycjach w ramach jednego chromosomu. Marker występujący częściej u chorych niż u zdrowych osób najprawdopodobniej leży blisko odmiany genu odpowiedzialnej za zwiększone ryzyko wystąpienia choroby. Postępując w ten sposób i zawężając obszar podejrzany o wystąpienie wadliwego genu, naukowcy odkryli, że w niektórych rodzinach zachorowalność na ChAD jest związana z pewnym genem mieszczącym się na chromosomie 18. Badania te mogą posłużyć do poradnictwa genetycznego dla osób z rodzinnym obciążeniem ChAD, a ponadto do wyodrębnienia różnych typów ChAD, być może reagujących na różne metody leczenia.
Problemy diagnostyczne
Diagnostyka w tej chorobie jest niezwykle trudna. Po pierwsze, wiele osób cierpiących z powodu jej objawów nigdy nie zgłasza się do lekarza. Uważają, podobnie jak ich najbliższe otoczenie, że są to normalne objawy wywołane codziennymi kłopotami. Mogą obawiać się reakcji rodziny oraz uznania za osoby słabe, niedostosowane lub za wariatów. Lekarze pierwszego kontaktu nie zawsze są w stanie zauważyć właściwą chorobę. Wiele ludzi cierpiących z powodu depresji uskarża się na objawy internistyczne lub neurologiczne, co znacznie wydłuża i utrudnia diagnostykę. W przypadku manii bądź hypomanii niezwykle trudno jest przekonać pacjenta o istnieniu jakichkolwiek nieprawidłowości.
Nawet, gdy objawy psychiatryczne są oczywiste, nie jest łatwo postawić rozpoznanie. W niektórych postaciach zaburzenia nastroju mogą zostać pomylone z ADHD lub skutkami nadużycia alkoholu czy narkotyków (środki pobudzające, takie jak kokaina i amfetamina, mogą wywołać objawy psychotyczne podobne do manii, z drugiej strony zaś zażywanie tych środków jest charakterystyczne dla pacjentów maniakalnych). Stan mieszany może być rozpoznany jako depresja z pobudzeniem a nawet jako zaburzenie osobowości np. typu borderline. Objawy niektórych chorób, np. stwardnienia rozsianego, udarów mózgu czy nadczynności tarczycy, mogą przypominać objawy ChAD. Zwłaszcza w przypadku młodych pacjentów objawy manii mogą być potraktowane jako schizofrenia lub inna forma psychozy. Dla uściślenia rozpoznania psychiatra powinien rozeznać się w występowaniu zaburzeń psychicznych w rodzinie chorego, dobrze poznać przebieg jego choroby, łącznie z ilością, nasileniem i czasem trwania epizodów zaburzenia nastroju. W wielu przypadkach przed postawieniem ostatecznej diagnozy można leczyć obecne objawy, jednak skuteczne leczenie jest możliwe pod warunkiem dokładnego rozpoznania faktycznej choroby.
Leczenie
Osoba z rozpoznaniem choroby dwubiegunowej prawie na pewno będzie przechodziła kurację stabilizatorami nastroju, działającymi na oba bieguny zaburzenia. Chociaż efekt terapeutyczny jest widoczny dopiero po kilku tygodniach, u większości chorych uzyskuje się poprawę stanu psychicznego stosując jeden lek, a częściej kilka. Nowoczesne leczenie skraca długość epizodu maniakalnego przeciętnie o połowę. Zapobiegawczo stabilizatory nastroju chronią przed jego niepożądanymi wahaniami (częściowo lub całkowicie) przez wiele lat, a czasami do końca życia.
U większości pacjentów z chorobą dwubiegunową stosuje się kurację dwoma lub większą liczbą leków. Najczęściej jest to lit w połączeniu z lekiem przeciwdrgawkowym (karbamazepiną, kwasem walproinowym...) lub dwa leki przeciwdrgawkowe. W leczeniu mogą być też stosowane benzodiazepiny, neuroleptyki i antydepresanty. Włączając drugi lek należy zaczynać od niewielkich dawek i zwiększać je powoli, monitorując ewentualne objawy niepożądane czy objawy interakcji lekowych. Po ustąpieniu ostrych objawów choroby lekarz może zalecić kontynuację kuracji przez kilka miesięcy, aby zapobiec wystąpieniu nawrotów. Po tym czasie można powoli odstawiać benzodiazepiny i neuroleptyki, kontynuując przyjmowanie stabilizatora przy niezmienionych dawkach, o ile to tylko możliwe. Jeżeli wystąpią dwa rzuty manii lub ciężkiej depresji, stabilizator powinien być przyjmowany stale do końca życia.
Przy nieskuteczności standardowej terapii można podjąć próbę terapii eksperymentalnej za pomocą nowych leków przeciwdrgawkowych, estrogenów oraz leków ograniczających uwalnianie hormonów stresowych. Ostatnie doniesienia traktują o skuteczności środków takich jak kwasy tłuszczowe omega-3, składników olejów rybich (zwł. łososia i makreli) i roślinnych (oleju lnianego). W dwóch badaniach z podwójnie ślepą próbą wykazano, że przyjmowane w wysokich dawkach działają skutecznie jako stabilizatory nastroju. Jedynym objawem niepożądanym była przemijająca niestrawność. Ich dodatkową zaletą jest zapobieganie artretyzmowi i chorobie niedokrwiennej serca.
Leki
Lit
Węglan litu jest najstarszym stabilizatorem nastroju i nadal jest uważany za najskuteczniejszy środek w stosowaniu długoterminowym i w zapobieganiu próbom samobójczym. Niestety, nie działa u wszystkich pacjentów. Wykazuje też liczne objawy niepożądane, takie jak przyrost masy ciała, drżenie mięśniowe, słabość mięśni, nudności, bóle brzucha, biegunki, nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu i zaburzenia funkcji tarczycy. Ponieważ jego przewlekłe stosowanie może powodować uszkodzenie nerek, należy regularnie monitorować ich funkcję. Jest lekiem teratogennym, przeciwwskazanym w ciąży. Wiele leków powoduje zmianę stężenia litu w surowicy, co przy dosyć wąskim zakresie terapeutycznym (0,6 1,6 mmol/l) może powodować niebezpieczeństwo zatrucia. Konieczne jest regularne monitorowanie poziomu litu. Lek jest skuteczniejszy w leczeniu epizodów manii, mniej skuteczny u pacjentów, którzy przebyli wiele epizodów manii lub depresji.
Leki przeciwdrgawkowe
Leki z tej grupy początkowo były stosowane w celu opanowania i zapobiegania napadom padaczkowym. Obecnie są bardzo często używane jako stabilizatory nastroju.
Kwas walproinowy (Depakine)
Jest najczęściej stosowanym i najlepiej zbadanym lekiem z tej grupy. Wielu ekspertów uważa, że jest on równie skuteczny jak lit zarówno w manii jak i w depresji, a być może nawet skuteczniejszy w epizodach depresyjnych czy w przypadku choroby dwubiegunowej o szybkiej zmianie faz, stanu mieszanego, licznych epizodach manii lub depresji. Nie jest jednak znana jego skuteczność w leczeniu długoterminowym. Niekiedy też mogą wystąpić efekty niepożądane, jak np. zaburzenia żołądkowo-jelitowe, senność, cieńczenie włosów i przyrost masy ciała. Ciąża jest przeciwwskazaniem do przyjmowania leku ze względu na możliwość powodowania wad wrodzonych. Może on również powodować zaburzenia funkcji wątroby, zaburzenia krzepliwości krwi i, rzadko, zapalenie trzustki. Wymaga regularnego badania morfologii krwi.
Inne leki przeciwdrgawkowe zostały gorzej poznane, ale mogą być stosowane gdy lit i kwas walproinowy są nieskuteczne bądź toksyczne.
Karbamazepina (Amizepin, Tegretol)
Jest lekiem drugiego rzutu z tej grupy. Może powodować senność, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia żołądkowe, leukopenię i wysypkę, która może przybrać formę poważnego zaburzenia dermatologicznego.
Gabapentyna (Neurontin)
Nowy antykonwulsant wykazujący niewiele objawów niepożądanych. Nie ma również potwierdzonej skuteczności w badaniach z podwójnie ślepą próbą.
Lamotrygina (Lamictal)
W dwóch badaniach kontrolowanych wykazano skuteczność w ChAD. Z objawów niepożądanych najważniejsze są zaburzenia dermatologiczne.
Topiraman (Topamax)
Nowy lek, z licznymi objawami niepożądanymi.
3. Inne leki w terapii ChAD
Benzodiazepiny
Skuteczne w epizodach manii. Działają przeciwlękowo i uspokajająco. Dobrze tolerowane przez większość pacjentów. Długotrwałe stosowanie jest przeciwwskazane z uwagi na możliwość wywołania uzależnienia.
Atypowe neuroleptyki (olanzapina, risperidon, kwetiapina, klozapina)
Stosowane zwłaszcza w przypadku wystąpienia objawów psychotycznych (urojeń, omamów) i w ostrej manii. Podobnie jak benzodiazepiny mają one działanie uspokajające, nie powodują jednak uzależnienia. Charakteryzują się niewielką liczbą objawów niepożądanych, w większości są to sprawy przemijające (senność, przyrost masy ciała). W przypadku klozapiny konieczne jest monitorowanie morfologii krwi.
Leki przeciwdepresyjne (trójcykliczne, SSRI, RIMAO i in.)
Stosowane wspólnie ze stabilizatorem nastroju, zwłaszcza w ChAD t. 2. Mogą wywoływać fazę maniakalną.
Elektrowstrząsy (EW)
Efekt leczniczy uzyskiwany jest poprzez wywołanie dużego napadu padaczkowego za pomocą impulsów elektrycznych. Zabiegi wykonywane są w znieczuleniu ogólnym i w zwiotczeniu, zwykle 2-3 razy w tygodniu. W Polsce stosowane są w przypadku lekooporności, zwłaszcza w stanach zagrożenia życia w przebiegu manii lub ciężkiej depresji. Metoda ta jest uważana za bezpieczniejszą niż farmakoterapia. Jako główne działanie niepożądane występują przemijające zaburzenia pamięci świeżej, ustępujące zwykle najpóźniej po ok. ½ roku od zakończenia terapii.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, (zaburzenie maniakalno-depresyjne, psychoza maniakalno-depresyjna, cyklofrenia lub potocznie i błędnie depresja dwubiegunowa) – zaburzenie psychiczne charakteryzujące się cyklicznymi, naprzemiennymi epizodami depresji, hipomanii, manii, stanów mieszanych i stanu pozornego zdrowia psychicznego. Obecnie nazwy "psychoza maniakalno-depresyjna" nie używa się i powoli się z niej rezygnuje na rzecz pojęcia "zaburzenia afektywne-dwubiegunowe".
Przyczyny
Przyczyna tej choroby nie jest znana, najpopularniejsze tezy utrzymują, że:
ma ona podłoże genetyczne (według niektórych ocen jest to tylko czynnik zwiększający ryzyko zachorowania)
jest efektem złej pracy neuroprzekaźników
jest efektem urazów i mikrourazów mózgu
ma przyczyny w wadach rozwoju płodu
Do czynników mogących być bodźcem rozwoju choroby zalicza się także tzw. trudne dzieciństwo, neurotyczne przeżycia (zwłaszcza w okresie dojrzewania), wysoka podatność na stres, nieumiejętność wyrażania uczuć, zwłaszcza "duszenie w sobie" negatywnych emocji.
Choroba ta dotyka równie często kobiety, co mężczyzn. Wyróżnia się cztery podtypy CHAD:
typ I, w którym występują wyraźne i silne epizody maniakalne
typ II, w którym pełna mania występuje niezwykle rzadko, występuje natomiast hipomania
cyklotymia, w której pojawiają się prawie wyłącznie łagodne postaci hipomanii i sub-depresji, co dla otoczenia i chorego może sprawiać wrażenie zwykłych cech charakteru.
typ niesprecyzowany, który w wywiadzie i obserwacji nie daje się zakwalifikować jako żaden z powyższych.
Zdiagnozowanie CHAD typu I jest zazwyczaj nagłe i nie budzące wątpliwości, gdyż zwykle pierwszy epizod ma charakter manii (wyraźne objawy mogą rozwinąć się w ciągu kilku godzin lub dni). Bardzo często już po zdiagnozowaniu rodzina lub najbliżsi chorego dostrzegają pozornie nieistotne wcześniej zdarzenia, zachowania, traktowane przed diagnozą jako "dziwactwa", dziecięca wyobraźnia lub problemy okresu dojrzewania jako wcześniejsze symptomy rodzącej się choroby.
Znacznie bardziej problematyczna jest poprawna diagnoza CHAD typu II, gdyż pacjenci i otoczenie w wywiadzie, i bardzo często lekarze podczas obserwacji mylą epizody hipomanii z normalnym, produktywnym funkcjonowaniem. W takiej sytuacji stawiana diagnoza brzmi "nawracająca depresja" i podjęta farmakoterapia antydepresantami pogarsza tylko stan pacjenta: skracają się okresy przejścia depresja/hipomania, odpowiednio fazy pogłębiają się, oraz nierzadko pojawiają się bardzo silne fazy manii i stany mieszane. Przeciętny okres pomiędzy pojawieniem się pierwszych objawów CHAD, a postawieniem poprawnej diagnozy jest na całym świecie dość podobny: 10 lat.
Pierwszy atak choroby ma miejsce najczęściej między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia, ale znacząca część dotkniętych tą chorobą pierwsze epizody ma już nawet w wieku 10 lat.
Długość epizodu waha się zazwyczaj od kilku dni do kilku miesięcy, przy czym epizod depresyjny ma zazwyczaj dłuższy przebieg (może trwać nawet kilka lat). Występuje również postać szybkozmienna, w której przejścia M/D mogą następować nawet kilka razy do roku. Natomiast w stanach mieszanych, kiedy jednocześnie występują objawy manii i depresji, widoczny na zewnątrz dominujący nastrój M lub D może nagle zmieniać się nawet kilka(naście) razy na dobę.
Przebieg
Gwieździste Niebo Vincenta van Gogha z 1889. Charakterystyczny, rozmyty i wibrujący styl malarza mógł być efektem przechodzenia artysty przez etapy manii choroby afektywnej dwubiegunowej.Choroba dwubiegunowa jest dla chorego niezwykle wyniszczająca, często uniemożliwia kontynuację pracy, utrzymania znaczących relacji. Bardzo często towarzyszy jej nadużywanie alkoholu. Bardzo wysoki jest także wskaźnik samobójstw i prób samobójczych wśród osób cierpiących na zaburzenie maniakalno-depresyjne (wyższy niż wśród osób cierpiących na chorobę afektywną jednobiegunową).
Faza maniakalna charakteryzuje się wzmożoną aktywnością psychoruchową, bezsennością, szałem twórczym, gonitwą myśli (podobnymi do hiperaktywności wywołanej silnymi środkami psychoaktywnymi, np. amfetaminą), urojeniami, zawyżoną samooceną, zazwyczaj przekonaniem o własnej poczytalności (co w połączeniu z urojeniami często prowadzi do agresji przeciw osobom "wmawiającym" choremu zaburzenia psychiczne). Depresyjny komponent choroby dwubiegunowej przypomina depresję jako osobną jednostkę chorobową, ale jej przebieg jest zwykle cięższy.
Zewnętrzne wyzwalacze
Zaburzenia nastroju w przebiegu choroby mają charakter endogenny, tj. nie wynikają z przyczyn zewnętrznych, ale z błędnego funkcjonowania mózgu, zaburzenia produkcji lub przyswajania neurotransmiterów etc. Ale ponieważ następuje pełne, dwukierunkowe sprzężenie między psychiką człowieka i funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego, możliwe jest pobudzenie faz choroby przez czynniki zewnętrzne, tzw. wyzwalacze.
Chorzy na CHAD są szczególnie narażeni na długotrwałe fazy depresji wywołane silnymi negatywnymi bodźcami takimi jak śmierć bliskiej osoby, rozstanie, niepowodzenia w życiu osobistym czy zawodowym. Ale także nadużywanie substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, leki), które u zdrowego człowieka wywołują kilkudniowy okres depresji, u chorego na CHAD mogą spowodować pełną, długotrwałą kliniczną depresję.
Odwrotna zależność również istnieje. Silne pozytywne emocje takie jak nowa praca, nowa szkoła, nowa miłość, poważne osiągnięcia zawodowe, sukcesy w życiu osobistym, narodziny potomka mogą spowodować, wyzwolić epizod hipomanii czy manii, który dalej ma już normalny przebieg typowy dla CHAD.
U chorych ze skłonnościami do stanów mieszanych reakcjami na ww. wyzwalacze mogą być odpowiednie stany mieszane: dysforyczna mania w odpowiedzi na wyzwalacze pozytywne i pobudzona depresja w odpowiedzi na wyzwalacze negatywne.
Leczenie
W leczeniu epizodów depresyjnych i maniakalnych stosuje się odpowiednio leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne. W profilaktyce nawrotów zaburzeń afektywnych stosuje się leki stabilizujące nastrój (normotymiczne): sole litu (w Polsce węglan litu), walproiniany, karbamazepinę i lamotryginę.
Student Wydziału Filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, na którym obronił pracę magisterską zatytułowaną Transcendentalna jedność a percepcja u Kanta. Na początku lat 90. zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej. W 1990 utworzył produkującą wina musujące firmę "Ambra", w której przez jedenaście lat zajmował stanowisko prezesa zarządu. Po sprzedaży udziałów w tym przedsiębiorstwie założył następną spółkę Jabłonna S.A., poprzez którą kontrolował Polmosu Lublin S.A., produkujący m.in. wódkę Żołądkową Gorzką. Akcji Polmosu pozbył się w 2006 po wprowadzeniu jej na giełdę[1].
Jest także współwłaścicielem wydawnictwa Słowo/obraz terytoria. Do czerwca 2005 pełnił funkcję wiceprezesa Polskiej Rady Biznesu i Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, zasiadał w Komisji Trójstronnej.
23 czerwca 2005 ogłosił wstąpienie do regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej w Lublinie. W wyborach parlamentarnych w 2005 wystartował do Sejmu z listy PO, zdobył 26 275 głosów i uzyskał mandat poselski. Był członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PO oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 44 186 głosów. W VI kadencji został członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, do 2009 kierował Komisją Nadzwyczajną do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji "Przyjazne Państwo", następnie został jej wiceprzewodniczącym.
25 lipca 2008 wyróżniono go tytułem Honorowy Obywatel Miasta Biłgoraja[2]. W tym samym roku dubbingował postać Sir Brie w filmie Łowcy smoków.
Wystąpienia publiczne i wypowiedzi [edytuj]
W kwietniu 2007 podczas konferencji programowej PO wystąpił w koszulce z napisami "jestem gejem", "jestem z SLD". Argumentował, iż chciał w ten sposób ukazać rolę, jaką odgrywać powinna Platforma we współczesnej polityce; jego zdaniem priorytetowym celem partii powinna być obrona mniejszości i "słabych"[3]. Kilka dni później, 24 kwietnia, podczas konferencji prasowej poświęconej sprawie lubelskich policjantów oskarżonych o zgwałcenie i molestowanie seksualne, przemawiał trzymając w jednej ręce silikonowego penisa, a w drugiej pistolet, tłumacząc, iż według niego były to ówczesne symbole prawa i sprawiedliwości w Polsce oraz symbole policji w Lublinie[4].
22 lipca 2008 podczas programu Magazyn 24 godziny w stacji TVN24 powiedział: "ja uważam prezydenta Lecha Kaczyńskiego za chama". Po tych słowach zostało wszczęte postępowanie sprawdzające w sprawie ewentualnego znieważenia[5].
Stylistyka niektórych jego wypowiedzi doprowadziła do powstania określenia "palikotyzacja" (polityki, życia publicznego) jako – według osób używających tego pojęcia – pejoratywnego określenia na postępującą wulgaryzację lub upotocznienie języka wypowiedzi publicznych oraz stosowanie niekonwencjonalnych rekwizytów lub stylów zachowań w publicznych wystąpieniach. Jako pierwszy spośród osób publicznych terminu tego użył na swoim blogu Grzegorz Napieralski[6]. Od tego czasu termin ten bywa używany przez polityków i w różnych mediach
Sunday, April 26, 2009
To Tehreek-e-Taliban Pakistan who killed Polish Scientist in Pakistan
To Tehreek-e-Taliban Pakistan who killed Polish Scientist in Pakistan
Calling You Taliban do not kill Polish People the great People
Calling You Taliban do not kill Polish People the great People
Egzekucja Polskiego Geologa ostatnie chwile przed (execution of polish engineer) Piotr Stańczak
I do not know what to say? It is to late now and why you had to kill my Polish brother?
Only one country in the western word knows Islam well is Poland. Polish Islamic history for 1000 years.
why? they did to the Polish Man Scientist Man of Poland and Geologist ? ask your masters?Alex Lech Bajan Washington DC
Egzekucja Polskiego Geologa ostatnie chwile przed (execution of polish engineer) Piotr Stańczak
I do not know what to say? It is to late now and why you had to kill my Polish brother?
Only one country in the western word knows Islam well is Poland. Polish Islamic history for 1000 years.
why? they did to the Polish Man Scientist Man of Poland and Geologist ? ask your masters?Alex Lech Bajan Washington DC
Saturday, April 18, 2009
Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu przez 137 państw. W USA w The Wall Street Journal z 10go kwietnia 2009, nie wspomina Mikoła
Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu przez 137 państw. W USA w The Wall Street Journal z 10go kwietnia 2009, nie wspomina Mikołaja Kopernika.
Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu przez 137 państw. W USA w The Wall Street Journal z 10go kwietnia 2009, nie wspomina Mikołaja Kopernika.
Dzień astronomii
Natomiast pisze głównie o Galileuszu (1564-1642) i jego teleskopie, dzięki któremu, był on w stanie udowodnić teorie Mikołaja Kopernika (1472-1543), jednego z przywódców intelektualnych polskiego renesansu, uważanego powszechnie za ojca nowoczesnej astronomii i za chlubę uniwersytetu krakowskiego.
Kopernik był pierwszym astronomem, którego teoria heliocentryzmu, czyli „przewrót kopernikański,” jest jedną z najważniejszych rewolucji naukowych w historii ludzkości. Nazwisko Kopernika pochodzi ze śląskiej wsi Koperniki i ojciec jego Mikołaj senior, był kupcem miedzią, zarejestrowanym w Krakowie w 1448 roku. Pomagał on kardynałowi Zbigniewowi Oleśnickiemu w pertraktacjach finansowych ze stanami pruskimi w 1454 roku, a następnie przeniósł się do Torunia w 1458 roku, gdzie ożenił się w około 1464 roku z Barbarą Waltzenrode.
Mikołaj Kopernik był najmłodszym z czworga rodzeństwa i ukończył w 1491 roku szkołę parafialną przy kościele św. Jana, gdzie uczył się łaciny oraz podstaw matematyki i astronomii. W latach 1491/1492 rozpoczął studia na uniwersytecie krakowskim, gdzie zapisał się jako Nicolaus Nicolai de Turonia i studiował na wydziale astronomiczno-matematycznym. Do roku 1495 był on uczniem m. in. słynnego astronoma Wojciecha z Brudzewa, który był przekonany, że ziemia nie jest punktem centralnym w wszechświecie.
W 1496 roku Mikołaj Kopernik rozpoczął studia prawnicze w Bolonii gdzie współpracował z astronomem Dominikiem Navaro i badał sprzeczności w teorii o ruchu księżyca, opartej na teorii geocentrycznej. Wynik tych obserwacji potwierdził wątpliwości Wojciecha z Brudzewa. W roku 1500 wraz z bratem Andrzejem odbył praktykę prawniczą w kancelarii papieskiej w Rzymie oraz wygłosił szereg wykładów podważających podstawy ówczesnej geocentrycznej astronomii.
Kopernik studiował medycynę w Padwie w 1501 roku i kontynuował studia prawnicze, które ukończył w Ferrarze 31 maja 1503 jako doktor prawa kanonicznego, natomiast po ukończeniu studiów w Padwie dostał prawo wykonywania praktyki lekarskiej. W 1507 został on mianowany przez kapitułę warmińską osobistym sekretarzem i lekarzem swego wuja biskupa Łukasza Waltzenrode oraz brał udział w jego czynnościach dyplomatycznych i administracyjnych w Prusach Królewskich.
Kopernik był obecny na koronacji Zygmunta Starego oraz brał udział w sejmie krakowskim w 1509 roku, oraz opublikował „Commentarioulus,” w którym opisał swoją teorię heliocentryczną o planetach w orbitach wokół słońca i o codziennym obrocie ziemi na jej osi. W dniu 7 grudnia 1512 podpisał on układ w Piotrkowie o autonomii kapituły warmińskiej i złożył przysięgę na wierność królowi Zygmuntowi I. Rok później opracował i wysłał do Rzymu reformę kalendarza.
W 1514 roku Kopernik kupił za 175 grzywien basztę we Fromborku gdzie przeprowadził 30 zarejestrowanych badań astronomicznych i odkrył zmienność mimośrodu ziemi. W 1516 roku został wybrany administratorem dóbr kapituły warmińskiej ze stolicą w Olsztynie i w czasie wojny polsko-krzyżackiej 1519-1521 dowodził obroną zamków warmińskich oraz skutecznie ufortyfikował Olsztyn przeciwko oblężeniu przez krzyżaków w 1521 roku. Wcześniej w 1520 roku został on komisarzem Warmii w negocjacjach a Albertem Hohenzollernem i 16go listopada 1520 roku napisał list do króla Zygmunta Starego, prosząc go o pomoc zbrojną przeciwko krzyżakom. Rok później sporządził inwentarz szkód wyrządzonych przez krzyków w 1521 roku w czasie zawieszenia broni.
W 1519 roku w czasie pisania pracy o biciu monety Kopernik napisał pierwszy raz w historii prawo ekonomiczne, że „fałszywy pieniądz wypędza dobry pieniądz z obiegu” z powodu problemu fałszowania polskiej monety przez Hohenzollernów. Prawo Kopernika, w 1858 roku, ekonomista angielski nie słusznie nazwał „prawem Gresham’a,” czyli Thomas’a Gresham’a (1519-1579).
Książka Kopernika „Monetae Cudendae Ratio” była opublikowana w 1526 podczas reformy monetarnej w Polsce ,w czasie której weszło w użycie słowo „złoty.” Wcześniej 17 marca 1522 Kopernik wygłosił na sejmiku w Grudziądzu swój traktat o polityce monetarnej. Natomiast przed śmiercią Kopernika w 1543 roku zostało opublikowane wiekopomne jego dzieło „De Rovolutionibus Orbium Coelestium.”
Biblioteka i 45 tomów prac Kopernika były zrabowane we Fromorku przez Szwedów w 1626 roku i obecnie są w bibliotece uniwersyteckiej w Uppsali. Materiał genetyczny z dwóch włosów znalezionych w książkach Kopernika, w 2008 roku okazał się identyczny z materiałem genetycznym czaszki i szczątków znalezionych w katedrze we Fromborku. Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu. Szkoda, że w tym roku gazety dostępne mi w USA, nie wspominają Mikołaja Kopernika przy tej okazji.
When The Earth Moved
Nicholas Copernicus Changed The World
The Father of Modern Astronomy
February 2003 marked the 460th anniversary of the publication of De Revolutionibus Orbium Coelestium, (On the Revolution of Heavenly Spheres), a manuscript that changed the world.
Written by the Polish astronomer Nicholas Copernicus and printed in 1543, De Revolutionibus established, for the first time in history, the correct position of the sun among the planets. The book’s findings not only formed the base for astronomers of the future, it inaugurated the great era of theoretical formulation. It is rightfully considered by some to have caused the greatest revolution in science and thought in the last two thousand years.
Copernicus put an end to the belief that the earth was the center of the universe, and degraded the earth to a relatively unimportant tributary of the sun. The sun, said Copernicus, was the center of the planetary system, and instead of being stationary, the earth revolved around the sun in the course of a year while rotating once every twenty-four hours about its axis.
The book, therefore, also challenged the long-standing belief that the earth was the heavenly center of the universe. The repercussions of this interpretation were magnificent.
Copernicus himself originally gave credit to Aristarchus of Samos when he wrote, "Philolaus believed in the mobility of the earth , and some even say that Aristarchus of Samos was of that opinion." Interestingly, this passage was crossed out shortly before publication, maybe because Copernicus decided his treatise would stand on its own merit.
16th Century Renaissance Man
The Renaissance resulted in great achievements in esthetic and literary interests, but advances in science moved slowly during the period. The era, however, opened a door for individuals—like Copernicus—to express beliefs they found contrary to what was accepted.
Their views most often placed these great thinkers at odds with the Church. Fearful of being labeled heretics, many kept their ideas to themselves or within a close circle of friends. Embracing the views of alleged heretics also placed one out of favor with the church, making support for radical ideas hard to come by. Decades after Copernicus’ death, the great astronomer Galileo was forced to disavow his Copernican beliefs to avoid excommunication. The philosopher Giodano Bruno, a Dominican friar greatly influenced by Copernicus, was hunted by the Inquisition and perished in Rome at the stake.
He Moved the Earth
Until Copernicus, the teachings of the Greek astronomer Ptolemy were considered the gospel truth. Ptolemy, who lived in Alexandria in the second century after Christ, taught that the earth was round and calculated its circumference at an astonishingly close approximation to the true figure. The Ptolemaic system, however, taught that the earth was the stationary center of the universe, and the sun, moon, planets and stars revolved around it.
Because the Ptolemaic system enjoyed the endorsement of not only scholars, but also of the church, Copernicus, in fear of trial for heresy, long hesitated to announce his heliocentric view. The fear instilled by the Church made it understandable why Copernicus’ teachings were not greatly noticed at first, and filtered very slowly into the European consciousness. This chilly reception of the correction of an established erroneous theory proved that scientific investigation was a threat to authority.
It was hard to imagine a church Canon a threat to authority, especially since he was dead by the time his teachings served as inspiration to other astronomers and scientists.
Initiated Great Thinking
Because his presentation of De Revolutionibus lacked both observational data and mathematical underpinning (at that time, the gathering of meager data was not part of the scientific system, nor was the practice of justifying laws with countless mathematical proofs)—yet with models and proofs so convincing—it sparked future astronomers and mathematicians to justify his findings, and in effect served as an catalyst for the great inventions and theories in centuries to come.
In putting out his theory of the ordered movement of the planets around the sun, Copernicus stimulated investigation into the whole body of phenomena connected with matter in motion. These researches, conducted by many scholars, among them Kepler, Galileo, and Newton and the most shining names, culminated in the theory of gravitation and the recognition of an eternally established, majestic universe of law.
Hand-in-hand with these brilliant physcio-astronomical discoveries went the development of mathematics. Mathematics reached its eighteenth century culmination with the invention of the calculus by Newton and Leibnitz. It was calculus that made possible the complicated measurements demanded by the study of moving objects and it was in mathematical terms that the laws of motion—not only of solid bodies, but also of such physical phenomena as sound, heat, and light—were seated.
The Man
Nicholas Copernicus (Mikolaj Kopernik) was born in Torun on February 19, 1473 of a well-to-do merchant family. He attended St. John’s School on Torun. He studied canon law at the University of Krakow from 1491 to 1495, and from 1496 to 1503, he studied at the Universities of Bologna and Padua. At the university of Krakow, then famous for its mathematics and astronomy, he discovered several contradictions in the system then used for calculating the movements of celestial bodies.
At the University of Bologna, he advanced his theory that the moon was a satellite of the earth. At Padua, he studied medicine.
He became fascinated by celestial motion and observed this phenomena with his naked eye. He then began drawing the positions of the constellations and planets to support his theory.
His uncle Lucas, the Bishop of Varmia, appointed Copernicus a canon of the Church, which provided Copernicus a stipend to study medicine and science. He held the position as a canon of the Chapter of Varmia in Frombork, a little town in the north of Poland, from 1510 until his death in 1543. There he led a busy administrative life which included the organization of armed resistance against provocations by neighboring Teutonic Knights.
His position allowed him to spend most of his time working out his theory. He made astronomical observations using very simple wooden instruments with no lenses (lenses were not invented until 100 years later). About 1515, he earnestly began to compile data and he wrote a short report on his theory which he circulated among astronomers. The first words of the text supplied the title, Commentariolus (Commentary). It took him many years to give the final form to his principal work on the detailed theory of motions in a heliocentric system. In 1539, he published De Revolutionibus. The book was dedicated to Pope Paul III.
The published theory reached him on his death bed, although some accounts say he never saw the printed work. It is believed he died several hours after seeing the printed copy.
The citizens of Torun, his birthplace, erected a monument in front of the city hall with the following dedication: "Nicholas Copernicus, A Torunian Moved the Earth; Stopped the Sun." In 1945, the Nicholas Copernicus University was organized in Torun. In 1973, the 500th anniversary of his birth, was aptly observed by all higher institutions of learning, astronomical observatories, historians, mathematicians, scientists, and biographers. Musical compositions were inspired by his life, and seventy nations throughout the world issued commemorative postage stamps honoring the Polish genius.
Copernicus is buried in Frombork Castle.
Forever in Stone
Throughout the world, there are many monuments, observatories, and buildings named after the famous astronomer. Here are few of the more notable ones:
• In Torun, Poland, his birthplace, a University named in his honor was organized in 1945. A monument to Copernicus stands in front of the town hall.
• A statue in front of the College of Physics in Planty, Poland shows Copernicus as a young student.
• A statue of Copernicus by the Danish sculptor Bertel Thorvaldsen, stands in downtown Warsaw.
• The Copernicus Foundation of Chicago was established in 1971. In 1980, the foundation renovated an old theater (complete with a replica of the Royal Castle Clock Tower in Warsaw) and opened The Copernicus Cultural and Civic Center.
• Also in Chicago is one of the most readily recognizable statues of Copernicus. It is located on Solidarity Drive.
• An orbiting space laboratory named after Copernicus is on display at the Air and Space Museum at Independence and 6th St. in Washington, D.C.
• At the main entrance to the Dag Hammarskjold Library at the United Nations Building, is a large bronze head of Copernicus. It was sculpted by Alfons Karny, and was a gift to the U.N. from Poland in 1970. Karney is one of the world’s greatest sculptures of the 20th century. The bust is on permanent display.
• The Kopernik Polish Cultural Center, located in the Polish Community Center in Utica, N.Y., is operated by the Kopernik Polish Cultural Center Committee of the Kopernik Memorial Association of Central New York. It contains a fine permanent collection of Polish works of art, books, artifacts and videotape.
• In 1973, Central New York’s Polonia formed the Kopernik Society to commemorate the 500th anniversary of the birth of Copernicus. The society raised money to build the Kopernik Observatory in Vestal, New York, the only one built in the 20th century without support from major donors and government funding. The Kopernik Observatory is next to the planetarium complex at the Roberson Center, making the site to be one of the best public astronomy facilities in the Northwest. Currently, the Kopernik Space Education Center project is underway to expand the original facility.
• A memorial to Kopernik stands in Fairmont Park in Philadelphia. It was erected under the auspices of the Philadelphia Polish Heritage Society.
• The Copernicus Society of America (CSA), established by Edward Piszek, has played a major role in the promotion of Polish heritage in the United States. In 1977, Piszek and the Copernicus Society were instrumental in enabling Fort Ticonderoga to purchase Mount Defiance, near the historic Revolutionary War fortress at which Tadeusz Kosciuszko played a critical role in 1777 to halt the British advance up Lake Champlain. Fort Ticonderoga was the "location" for filming a PBS special on Kosciuszko, a bicentennial project sponsored by the Copernicus Society and the Reader’s Digest Foundation.
Most recently, the Copernicus Society was the motivating force behind W.S. Kuniczak’s translation of the Henryk Sienkiewicz "Trilogy."
• A copy of the Warsaw, Poland statue of the Polish astronomer is in the square by the Dow Planetarium in Montreal, Canada.
Copernicus In Lore
Like many true heroes, there are many folk tales about Copernicus. One, recently retold in Polish Folk Legends by Florence Waszkelewicz-Clowes, tells of a meeting between Copernicus and the legendary magicians Dr. George Faust and Pan Twardowski. Whether or not these real men ever met in the context of the story is speculation, but the tale of their meeting at Pukier Tavern is a popular legend in Poland.
First Edition
The first edition copy of Copernicus’ "De Revolutionibus Orbium Coelestium" is on permanent display on the main floor of the Library of Congress in Washington, D.C.
Sources and Suggested Reading
A History of Europe, Harcourt, Brace and Company, New York
Polish Biographical Dictionary, Bolchazy-Carducci Publishers, Chicago
Polish Heritage Travel Guide to the U.S. and Canada, Hippocrene Books, New York
Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu przez 137 państw. W USA w The Wall Street Journal z 10go kwietnia 2009, nie wspomina Mikołaja Kopernika.
Dzień astronomii
Natomiast pisze głównie o Galileuszu (1564-1642) i jego teleskopie, dzięki któremu, był on w stanie udowodnić teorie Mikołaja Kopernika (1472-1543), jednego z przywódców intelektualnych polskiego renesansu, uważanego powszechnie za ojca nowoczesnej astronomii i za chlubę uniwersytetu krakowskiego.
Kopernik był pierwszym astronomem, którego teoria heliocentryzmu, czyli „przewrót kopernikański,” jest jedną z najważniejszych rewolucji naukowych w historii ludzkości. Nazwisko Kopernika pochodzi ze śląskiej wsi Koperniki i ojciec jego Mikołaj senior, był kupcem miedzią, zarejestrowanym w Krakowie w 1448 roku. Pomagał on kardynałowi Zbigniewowi Oleśnickiemu w pertraktacjach finansowych ze stanami pruskimi w 1454 roku, a następnie przeniósł się do Torunia w 1458 roku, gdzie ożenił się w około 1464 roku z Barbarą Waltzenrode.
Mikołaj Kopernik był najmłodszym z czworga rodzeństwa i ukończył w 1491 roku szkołę parafialną przy kościele św. Jana, gdzie uczył się łaciny oraz podstaw matematyki i astronomii. W latach 1491/1492 rozpoczął studia na uniwersytecie krakowskim, gdzie zapisał się jako Nicolaus Nicolai de Turonia i studiował na wydziale astronomiczno-matematycznym. Do roku 1495 był on uczniem m. in. słynnego astronoma Wojciecha z Brudzewa, który był przekonany, że ziemia nie jest punktem centralnym w wszechświecie.
W 1496 roku Mikołaj Kopernik rozpoczął studia prawnicze w Bolonii gdzie współpracował z astronomem Dominikiem Navaro i badał sprzeczności w teorii o ruchu księżyca, opartej na teorii geocentrycznej. Wynik tych obserwacji potwierdził wątpliwości Wojciecha z Brudzewa. W roku 1500 wraz z bratem Andrzejem odbył praktykę prawniczą w kancelarii papieskiej w Rzymie oraz wygłosił szereg wykładów podważających podstawy ówczesnej geocentrycznej astronomii.
Kopernik studiował medycynę w Padwie w 1501 roku i kontynuował studia prawnicze, które ukończył w Ferrarze 31 maja 1503 jako doktor prawa kanonicznego, natomiast po ukończeniu studiów w Padwie dostał prawo wykonywania praktyki lekarskiej. W 1507 został on mianowany przez kapitułę warmińską osobistym sekretarzem i lekarzem swego wuja biskupa Łukasza Waltzenrode oraz brał udział w jego czynnościach dyplomatycznych i administracyjnych w Prusach Królewskich.
Kopernik był obecny na koronacji Zygmunta Starego oraz brał udział w sejmie krakowskim w 1509 roku, oraz opublikował „Commentarioulus,” w którym opisał swoją teorię heliocentryczną o planetach w orbitach wokół słońca i o codziennym obrocie ziemi na jej osi. W dniu 7 grudnia 1512 podpisał on układ w Piotrkowie o autonomii kapituły warmińskiej i złożył przysięgę na wierność królowi Zygmuntowi I. Rok później opracował i wysłał do Rzymu reformę kalendarza.
W 1514 roku Kopernik kupił za 175 grzywien basztę we Fromborku gdzie przeprowadził 30 zarejestrowanych badań astronomicznych i odkrył zmienność mimośrodu ziemi. W 1516 roku został wybrany administratorem dóbr kapituły warmińskiej ze stolicą w Olsztynie i w czasie wojny polsko-krzyżackiej 1519-1521 dowodził obroną zamków warmińskich oraz skutecznie ufortyfikował Olsztyn przeciwko oblężeniu przez krzyżaków w 1521 roku. Wcześniej w 1520 roku został on komisarzem Warmii w negocjacjach a Albertem Hohenzollernem i 16go listopada 1520 roku napisał list do króla Zygmunta Starego, prosząc go o pomoc zbrojną przeciwko krzyżakom. Rok później sporządził inwentarz szkód wyrządzonych przez krzyków w 1521 roku w czasie zawieszenia broni.
W 1519 roku w czasie pisania pracy o biciu monety Kopernik napisał pierwszy raz w historii prawo ekonomiczne, że „fałszywy pieniądz wypędza dobry pieniądz z obiegu” z powodu problemu fałszowania polskiej monety przez Hohenzollernów. Prawo Kopernika, w 1858 roku, ekonomista angielski nie słusznie nazwał „prawem Gresham’a,” czyli Thomas’a Gresham’a (1519-1579).
Książka Kopernika „Monetae Cudendae Ratio” była opublikowana w 1526 podczas reformy monetarnej w Polsce ,w czasie której weszło w użycie słowo „złoty.” Wcześniej 17 marca 1522 Kopernik wygłosił na sejmiku w Grudziądzu swój traktat o polityce monetarnej. Natomiast przed śmiercią Kopernika w 1543 roku zostało opublikowane wiekopomne jego dzieło „De Rovolutionibus Orbium Coelestium.”
Biblioteka i 45 tomów prac Kopernika były zrabowane we Fromorku przez Szwedów w 1626 roku i obecnie są w bibliotece uniwersyteckiej w Uppsali. Materiał genetyczny z dwóch włosów znalezionych w książkach Kopernika, w 2008 roku okazał się identyczny z materiałem genetycznym czaszki i szczątków znalezionych w katedrze we Fromborku. Międzynarodowy dzień astronomii jest obchodzony w kwietniu. Szkoda, że w tym roku gazety dostępne mi w USA, nie wspominają Mikołaja Kopernika przy tej okazji.
When The Earth Moved
Nicholas Copernicus Changed The World
The Father of Modern Astronomy
February 2003 marked the 460th anniversary of the publication of De Revolutionibus Orbium Coelestium, (On the Revolution of Heavenly Spheres), a manuscript that changed the world.
Written by the Polish astronomer Nicholas Copernicus and printed in 1543, De Revolutionibus established, for the first time in history, the correct position of the sun among the planets. The book’s findings not only formed the base for astronomers of the future, it inaugurated the great era of theoretical formulation. It is rightfully considered by some to have caused the greatest revolution in science and thought in the last two thousand years.
Copernicus put an end to the belief that the earth was the center of the universe, and degraded the earth to a relatively unimportant tributary of the sun. The sun, said Copernicus, was the center of the planetary system, and instead of being stationary, the earth revolved around the sun in the course of a year while rotating once every twenty-four hours about its axis.
The book, therefore, also challenged the long-standing belief that the earth was the heavenly center of the universe. The repercussions of this interpretation were magnificent.
Copernicus himself originally gave credit to Aristarchus of Samos when he wrote, "Philolaus believed in the mobility of the earth , and some even say that Aristarchus of Samos was of that opinion." Interestingly, this passage was crossed out shortly before publication, maybe because Copernicus decided his treatise would stand on its own merit.
16th Century Renaissance Man
The Renaissance resulted in great achievements in esthetic and literary interests, but advances in science moved slowly during the period. The era, however, opened a door for individuals—like Copernicus—to express beliefs they found contrary to what was accepted.
Their views most often placed these great thinkers at odds with the Church. Fearful of being labeled heretics, many kept their ideas to themselves or within a close circle of friends. Embracing the views of alleged heretics also placed one out of favor with the church, making support for radical ideas hard to come by. Decades after Copernicus’ death, the great astronomer Galileo was forced to disavow his Copernican beliefs to avoid excommunication. The philosopher Giodano Bruno, a Dominican friar greatly influenced by Copernicus, was hunted by the Inquisition and perished in Rome at the stake.
He Moved the Earth
Until Copernicus, the teachings of the Greek astronomer Ptolemy were considered the gospel truth. Ptolemy, who lived in Alexandria in the second century after Christ, taught that the earth was round and calculated its circumference at an astonishingly close approximation to the true figure. The Ptolemaic system, however, taught that the earth was the stationary center of the universe, and the sun, moon, planets and stars revolved around it.
Because the Ptolemaic system enjoyed the endorsement of not only scholars, but also of the church, Copernicus, in fear of trial for heresy, long hesitated to announce his heliocentric view. The fear instilled by the Church made it understandable why Copernicus’ teachings were not greatly noticed at first, and filtered very slowly into the European consciousness. This chilly reception of the correction of an established erroneous theory proved that scientific investigation was a threat to authority.
It was hard to imagine a church Canon a threat to authority, especially since he was dead by the time his teachings served as inspiration to other astronomers and scientists.
Initiated Great Thinking
Because his presentation of De Revolutionibus lacked both observational data and mathematical underpinning (at that time, the gathering of meager data was not part of the scientific system, nor was the practice of justifying laws with countless mathematical proofs)—yet with models and proofs so convincing—it sparked future astronomers and mathematicians to justify his findings, and in effect served as an catalyst for the great inventions and theories in centuries to come.
In putting out his theory of the ordered movement of the planets around the sun, Copernicus stimulated investigation into the whole body of phenomena connected with matter in motion. These researches, conducted by many scholars, among them Kepler, Galileo, and Newton and the most shining names, culminated in the theory of gravitation and the recognition of an eternally established, majestic universe of law.
Hand-in-hand with these brilliant physcio-astronomical discoveries went the development of mathematics. Mathematics reached its eighteenth century culmination with the invention of the calculus by Newton and Leibnitz. It was calculus that made possible the complicated measurements demanded by the study of moving objects and it was in mathematical terms that the laws of motion—not only of solid bodies, but also of such physical phenomena as sound, heat, and light—were seated.
The Man
Nicholas Copernicus (Mikolaj Kopernik) was born in Torun on February 19, 1473 of a well-to-do merchant family. He attended St. John’s School on Torun. He studied canon law at the University of Krakow from 1491 to 1495, and from 1496 to 1503, he studied at the Universities of Bologna and Padua. At the university of Krakow, then famous for its mathematics and astronomy, he discovered several contradictions in the system then used for calculating the movements of celestial bodies.
At the University of Bologna, he advanced his theory that the moon was a satellite of the earth. At Padua, he studied medicine.
He became fascinated by celestial motion and observed this phenomena with his naked eye. He then began drawing the positions of the constellations and planets to support his theory.
His uncle Lucas, the Bishop of Varmia, appointed Copernicus a canon of the Church, which provided Copernicus a stipend to study medicine and science. He held the position as a canon of the Chapter of Varmia in Frombork, a little town in the north of Poland, from 1510 until his death in 1543. There he led a busy administrative life which included the organization of armed resistance against provocations by neighboring Teutonic Knights.
His position allowed him to spend most of his time working out his theory. He made astronomical observations using very simple wooden instruments with no lenses (lenses were not invented until 100 years later). About 1515, he earnestly began to compile data and he wrote a short report on his theory which he circulated among astronomers. The first words of the text supplied the title, Commentariolus (Commentary). It took him many years to give the final form to his principal work on the detailed theory of motions in a heliocentric system. In 1539, he published De Revolutionibus. The book was dedicated to Pope Paul III.
The published theory reached him on his death bed, although some accounts say he never saw the printed work. It is believed he died several hours after seeing the printed copy.
The citizens of Torun, his birthplace, erected a monument in front of the city hall with the following dedication: "Nicholas Copernicus, A Torunian Moved the Earth; Stopped the Sun." In 1945, the Nicholas Copernicus University was organized in Torun. In 1973, the 500th anniversary of his birth, was aptly observed by all higher institutions of learning, astronomical observatories, historians, mathematicians, scientists, and biographers. Musical compositions were inspired by his life, and seventy nations throughout the world issued commemorative postage stamps honoring the Polish genius.
Copernicus is buried in Frombork Castle.
Forever in Stone
Throughout the world, there are many monuments, observatories, and buildings named after the famous astronomer. Here are few of the more notable ones:
• In Torun, Poland, his birthplace, a University named in his honor was organized in 1945. A monument to Copernicus stands in front of the town hall.
• A statue in front of the College of Physics in Planty, Poland shows Copernicus as a young student.
• A statue of Copernicus by the Danish sculptor Bertel Thorvaldsen, stands in downtown Warsaw.
• The Copernicus Foundation of Chicago was established in 1971. In 1980, the foundation renovated an old theater (complete with a replica of the Royal Castle Clock Tower in Warsaw) and opened The Copernicus Cultural and Civic Center.
• Also in Chicago is one of the most readily recognizable statues of Copernicus. It is located on Solidarity Drive.
• An orbiting space laboratory named after Copernicus is on display at the Air and Space Museum at Independence and 6th St. in Washington, D.C.
• At the main entrance to the Dag Hammarskjold Library at the United Nations Building, is a large bronze head of Copernicus. It was sculpted by Alfons Karny, and was a gift to the U.N. from Poland in 1970. Karney is one of the world’s greatest sculptures of the 20th century. The bust is on permanent display.
• The Kopernik Polish Cultural Center, located in the Polish Community Center in Utica, N.Y., is operated by the Kopernik Polish Cultural Center Committee of the Kopernik Memorial Association of Central New York. It contains a fine permanent collection of Polish works of art, books, artifacts and videotape.
• In 1973, Central New York’s Polonia formed the Kopernik Society to commemorate the 500th anniversary of the birth of Copernicus. The society raised money to build the Kopernik Observatory in Vestal, New York, the only one built in the 20th century without support from major donors and government funding. The Kopernik Observatory is next to the planetarium complex at the Roberson Center, making the site to be one of the best public astronomy facilities in the Northwest. Currently, the Kopernik Space Education Center project is underway to expand the original facility.
• A memorial to Kopernik stands in Fairmont Park in Philadelphia. It was erected under the auspices of the Philadelphia Polish Heritage Society.
• The Copernicus Society of America (CSA), established by Edward Piszek, has played a major role in the promotion of Polish heritage in the United States. In 1977, Piszek and the Copernicus Society were instrumental in enabling Fort Ticonderoga to purchase Mount Defiance, near the historic Revolutionary War fortress at which Tadeusz Kosciuszko played a critical role in 1777 to halt the British advance up Lake Champlain. Fort Ticonderoga was the "location" for filming a PBS special on Kosciuszko, a bicentennial project sponsored by the Copernicus Society and the Reader’s Digest Foundation.
Most recently, the Copernicus Society was the motivating force behind W.S. Kuniczak’s translation of the Henryk Sienkiewicz "Trilogy."
• A copy of the Warsaw, Poland statue of the Polish astronomer is in the square by the Dow Planetarium in Montreal, Canada.
Copernicus In Lore
Like many true heroes, there are many folk tales about Copernicus. One, recently retold in Polish Folk Legends by Florence Waszkelewicz-Clowes, tells of a meeting between Copernicus and the legendary magicians Dr. George Faust and Pan Twardowski. Whether or not these real men ever met in the context of the story is speculation, but the tale of their meeting at Pukier Tavern is a popular legend in Poland.
First Edition
The first edition copy of Copernicus’ "De Revolutionibus Orbium Coelestium" is on permanent display on the main floor of the Library of Congress in Washington, D.C.
Sources and Suggested Reading
A History of Europe, Harcourt, Brace and Company, New York
Polish Biographical Dictionary, Bolchazy-Carducci Publishers, Chicago
Polish Heritage Travel Guide to the U.S. and Canada, Hippocrene Books, New York
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka w obronie Polonii
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka w obronie Polonii
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka w obronie Polonii
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka, od lat popierającego i broniącego patriotycznych organizacji polskich na całym świecie w obronie prawdy o Prezesie Janie Kobylańskim -wybitnym działaczu polonijnym w Ameryce Łacińskiej przeciwko nieprawdziwym oszczerstwom i zmasowanym atakom na jego osobę
i USOPAŁ.
List protestacyjny
Sygnatariusze tego listu, wywodzący się z Kraju i z Polonii oraz ze środowisk polskich w krajach sąsiednich, gorąco protestują przeciwko skrajnym przykładom lekceważenia, dyskryminowania,
a nawet prób poniżania zasłużonych przywódców polonijnych przez wpływowe osoby z kręgów dziś rządzących w Polsce.
Jak najmocniejsza pozycja Polonii w krajach jej zamieszkania leży
w interesie ich Ojczyzny, przyczynia się do wzmocnienia autorytetu Polski na arenie międzynarodowej. Uważamy, że istnienie tak licznej, liczącej prawie 20 milionów Polonii w świecie, jest ogromnie cennym atutem dla Polski, choć ciągle jeszcze za mało wykorzystywanym. Opowiadamy się za dużo mocniejszym zacieśnieniem więzi Polaków
w kraju i za granicą we wspólnej walce o dobre imię Polski i jej przyszłe sukcesy na iwie krajowej i międzynarodowej. Uważamy, że przedstawiciele władz RP powinni na każdym kroku wspierać działania Polonii, zamiast tak często zauważanego ostatnio sabotowania i bojkotowania tych działań oraz szkalowania poszczególnych przywódców polonijnych.
Z tym większym oburzeniem protestujemy więc przeciwko niesłychanym, wręcz bezprzykładnym, atakom obecnego ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego na postać najpopularniejszego dziś w świecie przywódcy polonijnego, prezesa USOPAŁ, Jana Kobylańskiego. Przypomnijmy tu konkretne przykłady niedopuszczalnych kłamstw i oszczerstw pod adresem prezesa Jana Kobylańskiego, sformułowanych na piśmie przez obecnego ministra spraw zagranicznych R. Sikorskiego. 19 lutego 2008 minister spraw zagranicznych RP R. Sikorski posunął się do jawnego kłamstwa w swym urzędowym piśmie do marszałka Senatu Bogdana Borusewicza. W liście tym stwierdził: „(…) Według mojej wiedzy, Jan Paweł II nigdy nie zgodził się przyjąć Jana Kobylańskiego (…)”. Twierdzenie to dowodzi, że wiedza pana ministra spraw zagranicznych jest bardzo ograniczona. Pan Prezes Kobylański spotykał się z Janem Pawłem II wiele razy (w Argentynie w kwietniu 1987 roku, w Montevideo w Urugwaju w maju 1988 r., na specjalnej audiencji wraz z delegacją USOPAŁ w czerwcu 1996 r. w Watykanie oraz 3 czerwca 1997 r. w Gnieźnie, gdzie uczestniczył w rozmowie z Papieżem wraz z delegacją USOPAŁ). Istnieją liczne zdjęcia, dokumentujące powyższe spotkania prezesa J. Kobylańskiego z wielkim Papieżem-Polakiem.
Na półkach księgarskich w Polsce ciągle dostępny jest, wydany przez obecnego ministra spraw zagranicznych R. Sikorskiego w 2007 r., wywiad – rzeka pt. „Strefa zdekomunizowana”. Na s. 128 tej publikacji Sikorski pisze dosłownie w stylu ordynarnych wyzwisk, iż Geremek „(…) nie lubi konfrontacji i pewnie dlatego nie uwzględnił mojego wniosku o odwołanie z funkcji konsula honorowego RP niejakiego Jana Kobylańskiego , samozwańczego przywódcy Polonii latynoamerykańskiej, antysemity i typa spod ciemnej gwiazdy. Dopiero Bartoszewski miał dość jaj, aby mój ponowny wniosek zaakceptować”. Trudno pojąć tak niedopuszczalne próby sponiewierania czołowego przywódcy polonijnego, prezesa J. Kobylańskiego, we wszędzie dostępnych w Polsce egzemplarzach ksiązki aktualnego ministra spraw zagranicznych. Zamiast oskarżać prezesa USOPAŁ o rzekome „samozwańcze przywództwo Polonii latynoamerykańskiej”, minister spraw zagranicznych RP powinien maksymalnie docenić ogromne wysiłki prezesa USOPAŁ dla zjednoczenia Polaków w Ameryce Południowej, wysiłki, które przyniosły tak wielkie zwiększenie prestiżu Polonii na tym kontynencie. Odwołujemy się w tym kontekście do szczególnie cennego świadectwa, opinii takiego autorytetu jak niedawno zmarły prezes Wspólnoty Polskiej prof. Andrzeja Stelmachowskiego, osoby chyba najbardziej kompetentnej w sprawach oceny roli prezesa USOPAŁ.
Prezes A. Stelmachowski niejednokrotnie występował publicznie z postulatami właściwego docenienia zasług prezesa USOPAŁ J. Kobylańskiego dla Polonii. M.in. w liście do redakcji „Wprost” z 5 sierpnia 1997 r., prof. Stelmachowski pisał: „Uważam za konieczne upomnienie się o nie szarganie dobrego imienia p. prezesa Kobylańskiego. Jest to człowiek o ogromnych zasługach dla Polonii południowoamerykańskiej. Jako prezes Związku Polaków Argentyny (także Urugwaju) potrafił doprowadzić do rzeczy niezwykłej: do powstania wspomnianego wyżej USOPAŁ, przy czym pierwszy Kongres sfinansował z własnych środków, a drugi (jaki się odbył w ub. roku w Brazylii), poważnie wspomógł (…)”. Z kolei, w liście do redakcji „Rzeczpospolitej” z 13 listopada 2000 r., prezes Stelmachowski pisał m.in.: Prezes J. Kobylański jest jedną z najbardziej liczących się postaci światowego życia polonijnego, człowiekiem, którego zasługi w odrodzeniu polskości w krajach Ameryki Południowej są niepodważalne, a nawet – nie waham się użyć tego określenia – nieporównywalne. Dzięki jego wysiłkom powstała Unia Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej, której istnienie ożywiło życie polonijne w krajach Ameryki Południowej. USOPAŁ, jako organizator zjazdów Polonii tego kontynentu, stał się modernizatorem życia kulturalnego, a także odrodzenia oświaty polskiej w krajach latynoskich”.
Warto tu dodać, że zasługi prezesa J. Kobylańskiego dla Polonii i dla Polski zostały docenione przez czołowych przedstawicieli władz Polski. Znalazło to m.in. wyraz w jego uhonorowaniu Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia – przyznanym przez władze RP na uchodźstwie, Krzyżem Komandorskim Odrodzenia z Gwiazdą, przyznanym przez prezydenta Wałęsę, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia z Gwiazdą – przyznanym przez prezydenta A. Kwaśniewskiego, Krzyżem Oświęcimskim, Honorowym Krzyżem Weteranów Walki o Niepodległość, i inne. Tym bardziej oburza fakt, że tak zasłużonego Polaka z zagranicy obecny minister RP nazwał „typem spod ciemnej gwiazdy”. Przypomnijmy przy tym o ogromnym znaczeniu sponsorskich działań prezesa Kobylańskiego na rzecz Polonii (jego wydatki na ten cel ocenia się na ok. miliona dolarów rocznie !). Nie ma dziś Polaka w świecie, który dałby tak wiele przykładów hojności na polskie cele. Wśród epitetów, rzuconych przeciwko prezesowi Kobylańskiemu, jest określenie „antysemita”, od lat używane jako dogodna „maczuga” dla niszczenia ludzi, reprezentujących inne, „niepoprawne” poglądy polityczne.
Zdając sobie sprawę z ogromnych, niepowtarzalnych zasług prezesa Jana Kobylańskiego dla Polonii i Polski, występujemy z żądaniem jak najszybszego odwołania przez ministra R. Sikorskiego oszczerstw i kłamstw, godzących w dobre imię prezesa USOPAŁ. R. Sikorski powinien jak najszybciej przeprosić prezesa Kobylańskiego za swe niewybredne, agresywne określenia, rzucone pod jego adresem. Tego wymagają interesy Polski.
Prosze pisac i dzwonic i protestowac
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Centrum Informacyjne Rządu
00-583 Warszawa, Al. Ujazdowskie 1/3
telefon: 022 8413832; 6946983
faks: 022 6252872; 6284821
e-mail: cirinfo@kprm.gov.pl
Rzecznik Prasowy Rządu
Paweł Graś
tel. 022 694 75 29, 022 694 61 51
faks: 022 694 65 91
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się tematyką krajową:
tel. 022 694 65 06,
tel. kom. 601 375 012
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się tematyką gospodarczą:
tel. 022 694 66 13,
tel. kom. 607 497 342
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się polityką zagraniczną:
tel. 022 694 68 11,
tel. kom. 601 989 503
Sekretariat akredytacyjny CIR
tel. 022 6946102
tel. 022 6947072
faks: 022 6284821
faks: 022 6252872
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Al. J. Ch. Szucha 23, 00-580 Warszawa tel. (+4822) 523 9000
Ministerstwo Spraw Zagranicznych / Ministry of Foreign Affairs
•Biuro Rzecznika Prasowego MSZ / MFA Press Spokesman
Rzecznik Prasowy: Piotr Paszkowski
Dyrektor Biura: Alicja Rakowska
Kontakty z mediami.
Spokesman for the Minister.
rzecznik@msz.gov.pl
brp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48-22) 5239356
fax. (+48-22) 5239099
•Informacja konsularna / Consular Information
Praktyczne informacje dla wyjeżdżających lub przebywających za granicą.
Information for Polish citizens abroad.
tel. (+48-22) 5239451
•Departament Afryki i Bliskiego Wschodu / Department of Africa and the Middle East
Dyrektor: Jacek Chodorowicz
Zastępca Dyrektora: Juliusz Gojło
Zastępca Dyrektora: Maciej Kozłowski
Sprawy dotyczące państw regionu Afryki i Bliskiego Wschodu (z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz międzynarodowych organizacji regionalnych: LPA, DA, OKI, SADC, RWPZ, UMA, COMESSA, ECOWAS, COMESA.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of Africa and the Middle East and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular nations of Africa and the Middle East , is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in Africa and the Middle East.
dabw.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239583
fax (+48 22) 6287819
•Departament Ameryki / Department of the Americas
Dyrektor: Artur Orzechowski
Zastępca Dyrektora: Ewa Kinast
Sprawy dotyczące państw kontynentu amerykańskiego (Ameryka Północna i Południowa z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz organizacji regionalnych : OPA, NAFTA, MERCOSUR, FTAA.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of the Americas (South and North America) and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular American nations, is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in the Americas.
da.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239270
fax (+48 22) 6226462
•Departament Azji i Pacyfiku / Department of Asia and Pacific Region
Dyrektor: Tadeusz Chomicki
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Dobrowolski
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Majka
Sprawy dotyczące państw regionu Azji i Pacyfiku (z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz międzynarodowych organizacji regionalnych: ASEAN, APEC, ASEM, ARF, KNPN, KEDO i innych.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of Asia and the Pacific region and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular nations of Asia and the Pacific region, is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in Asia and the Pacific region
dap.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 5239302
fax (+48 22) 5239599
•Departament Europy Środkowej i Południowej / Department of Central and Southern Europe
Dyrektor: Adam Hałaciński
Zastępca Dyrektora: Zbigniew Krużyński
Sprawy dotyczące państw Europy środkowej i południowo-wschodniej.
Is engaged in Poland's policy towards nations of Central and Southern Europe.
desp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239251
fax (+48 22) 5239369
•Departament Europy Zachodniej i Północnej / Department of Western and Northern Europe
Zastępca Dyrektora, Kierujący Departamentem: Jacek Bazański
Zastępca Dyrektora: Romuald Szoka
Sprawy dotyczące państw i podmiotów prawa międzynarodowego na obszarze Europy Zachodniej i Północnej.
Is engaged in Poland's policy towards nations and international organisations of Western and Northern Europe.
dezp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239757
fax (+48 22) 5239817
•Departament Wschodni / Eastern Department
Dyrektor: Jarosław Bratkiewicz
Zastępca Dyrektora: Anna Kostrzewa
Zastępca Dyrektora: Michał Łabenda
Sprawy dotyczące państw Europy Wschodniej, Azji Środkowej i Kaukazu Południowego oraz Partnerstwa Wschodniego i polityki wschodniej Unii Europejskiej.
Responsible for questions concerning nations of Eastern Europe, Central Asia and Southern Caucasus as well as Eastern Partnership and eastern policy of European Union.
dw.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238264
fax (+48 22) 5238232
•Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej / Department of Public and Cultural Diplomacy
Dyrektor: Aleksandra Piątkowska
Zastępca Dyrektora: Joanna Stachyra
Zastępca Dyrektora: Jacek Multanowski
Realizuje działania mające na celu kształtowanie pozytywnego wizerunku Polski z wykorzystaniem instrumentów dyplomacji publicznej. Zarządza serwisami internetowymi MSZ.
Is in charge of promotion of the Republic of Poland abroad and elaborates appropriate strategies serving that end, encourages contacts with various social groups in foreign countries, focusing on opinion-forming circles, is responsible for creating a positive image of Poland abroad. Manages the MFA's websites.
dprom@msz.gov.pl
ddpk.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239975
fax (+48 22) 5239898
•Departament Konsularny / Department of Consular Affairs
Dyrektor: Jarosław Czubiński
Zastępca Dyrektora: Joanna Kozińska-Frybes
Zastępca Dyrektora: Włodzimierz Zdunowski
Sprawy konsularne (opieka konsularna, wizy).
Supervises the work of Polish consular offices and officers, ensures protection of Poland ’s rights and interests abroad as well as of those of Polish nationals and legal persons in foreign countries, elaborates guidelines for cooperation with other nations in the field of movement of persons as well as visa, migration and asylum policies, authenticates Polish documents meant for use abroad.
dkp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239444
fax (+48 22) 5238872
•Departament Narodów Zjednoczonych i Praw Człowieka / Department of United Nations and Human Rights
Dyrektor: Marcin Nawrot
Zastępca Dyrektora: Marek Kuberski
Współpraca Polski z organizacjami i organami Narodów Zjednoczonych.
Poland ’s cooperation with organizations and organs of the United Nations’ system, ensures assistance to Poland ’s representatives in the disarmament-related work of UN bodies and organizations, handles the issue of Poland ’s participation in peacekeeping operations of the United Nations, coordinates establishment of Poland ’s positions with regard to global problems, deals with cooperation for development.
dsnz@msz.gov.pl
dnzpc.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239400
fax (+48 22) 6210217
•Departament Polityki Bezpieczeństwa / Department of Security Policy
Dyrektor: Adam Kobieracki
Zastępca Dyrektora: Tomasz Łękarski
Zastępca Dyrektora: Marek Szczygieł
Kwestie dotyczące bezpieczeństwa i obronności Polski.
Deals with security and defense-related issues, with due account of threats posed to security of Poland , attends on the cooperation of the Republic of Poland with NATO, WEU and OSCE, as well as with the European Union with regard to the Common European Security and Defense Policy, assists Poland ’s representatives working on NATO projects, is involved in conventional arms control, assists representatives of the Republic of Poland engaged in pursuit of disarmament initiatives, is responsible for the international cooperation of defense industries
dpb@msz.gov.pl
dpb.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239205
fax (+48 22) 5238049
•Departament Prawno-Traktatowy / Department of Legal and Treaty Issues
Dyrektor: Remigiusz Henczel
Zastępca Dyrektora: Janusz Łącki
Zastępca Dyrektora: Jacek Such
Umowy międzynarodowe, dla których ministrem właściwym jest Minister Spraw Zagranicznych.
Watches over performance of the minister’s responsibilities ensuing from provisions on international agreements, exercises supervision over the implementation of international agreements concluded by the Republic of Poland , in respect of the minister’s area of responsibility, participates in negotiating international agreements, opines on issues related to public and private international law, keeps an archive of all texts of international agreements and related documents, deals with human rights and ethnic minority-related issues, provides extensive assistance to persons representing Poland before international human rights protection bodies.
dpt@msz.gov.pl
dpt.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239424
fax (+48 22) 5238329
•Departament Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej / Department of Strategy and Foreign Policy Planning
Zastępca Dyrektora: Maciej Pisarski
Otoczenie międzynarodowe, stosunki międzynarodowe oraz główne kierunki aktywności międzynarodowej Polski.
Analyses the international environment of the Republic of Poland, elaborates strategies of Poland ’s activities on the international forum, cooperates with scientific institutions, drafts the minister’s exposés as well as reports setting out main Polish foreign policy objectives for the next year.
dsip@msz.gov.pl
dsppz.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239051
fax (+48 22) 5238051
•Departament Unii Europejskiej / Department of the European Union
Dyrektor: Artur Harazim
Zastępca Dyrektora: Cyryl Kozaczewski
Zastępca Dyrektora: Arkadiusz Michoński
Kwestie dotyczące Unii Europejskiej.
Poland ’s policy towards European Union.
due@msz.gov.pl
due.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239175
fax (+48 22) 6210213
•Departament Współpracy Rozwojowej / Department of the Development Co-operation
Dyrektor: Marek Ziółkowski
Zastępca Dyrektora: Mirosław Sycz
Problematyka międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju, obsługa narodowego programu współpracy rozwojowej, współpraca z instytucjami pomocowymi Unii Europejskiej, OECD (DAC) i Systemu Narodów Zjednoczonych.
Foreign assistance that includes development assistance and support for the process of building democracy and a civil society.
dwr@msz.gov.pl
dwr.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238073
fax (+48 22) 5238074
•Departament Współpracy z Polonią / Department of the Co-operation with Polish Diaspora
Dyrektor: Wojciech Tyciński
Zastępca Dyrektora: Marta Sęk-Spirydowicz
Polityka wobec Polonii i Polaków za granicą oraz ochrona praw mniejszości polskich i Polonii. Koordynacja realizacji Rządowego Programu Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą oraz Ustawy o Karcie Polaka
Policy towards the Polish Diaspora and Poles abroad as well as protection of the rights of Polish Diaspora and Polish minorities. Co-ordination of the Polish Diaspora Programme and the implementation of the Card of the Pole Act.
•Departament Zagranicznej Polityki Ekonomicznej / Department of Foreign Economic Policy
Dyrektor: Wojciech Ponikiewski
Zastępca Dyrektora: Grzegorz Gawin
Tworzenie założeń zagranicznej polityki ekonomicznej RP oraz sprawy związane z członkostwem RP w OECD, Światowej Organizacji Handlu, Banku Światowym, Międzynarodowym Funduszu Walutowym, Europejskim Banku Inwestycyjnym i Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju.
Works out guidelines for Poland ’s external economic policy, analyses main problems and trends in international economic relations, evaluates the economic security of the Republic of Poland, participates in projects undertaken in connection with Poland ’s membership of the Organization for Economic Cooperation and Development, and of the World Trade Organization.
dzpe@msz.gov.pl
dzpe.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238522
fax (+48 22) 5239149
•Protokół Dyplomatyczny / Diplomatic Protocol
Dyrektor: Mariusz Kazana
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Łatkiewicz-Pawlak
Zastępca Dyrektora: Janusz Niesyto
Sprawy dotyczące korpusu dyplomatycznego akredytowanego w Polsce.
Is in charge of visits by heads of state and government as well as those by ministers of foreign affairs, makes arrangements for audiences of foreign diplomats accredited to Poland with Polish top-level state officials, makes arrangements for and provides catering services to diplomatic functions, handles accreditation and exequatur of representatives of foreign states to Poland , watches over the observance of diplomatic and consular privileges and immunities.
protokol@msz.gov.pl
pd.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239220
fax (+48 22) 5239617
•Biuro Archiwum i Zarządzania Informacją / Bureau of Archives and Information Managment
Dyrektor: Łukasz Lutostański
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Mroczkowska
Klasyfikacja, gromadzenie, ewidencjonowanie, opracowywanie, przechowywanie i udostępnianie materiałów archiwalnych MSZ. Gromadzenie, analiza, zarządzanie informacją.
Keeps and allows access to the ministry’s archival resources, prepares historical documentation for the ministry, establishes principles governing circulation of unclassified documents, makes subscriptions for foreign press. Is in charge of the system of storing, processing and circulating information within the Ministry and in Polish diplomatic missions, prepares and disseminates information on Poland ’s foreign policy.
bazi.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238633
fax (+48 22) 5239823
•Biuro Bezpieczeństwa Dyplomatycznego / Bureau of Diplomatic Security
Dyrektor: Grzegorz Poznański
Zastępca Dyrektora: Artur Nowak
bbd.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239487
fax (+48 22) 5239819
•Biuro Dyrektora Generalnego / Bureau of the Director-General
Dyrektor: Marzena Krulak
Pełnomocnik Ministra ds. Informatyzacji MSZ: Marek Michalewski
Obsługa Dyrektora Generalnego, organizacja pracy w Ministerstwie oraz na placówkach zagranicznych.
Attends on the Director-General of the foreign service, supervises organization and functioning of both the ministry and Poland ’s foreign missions.
bdg@msz.gov.pl
bdg.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239787
fax (+48 22) 5238139
•Biuro Finansów / Bureau of Finances
Dyrektor: Michał Radlicki
Zastępca Dyrektora: Elżbieta Kalbarczyk-Chochół
Zastępca Dyrektora: Bogusław Nowakowski
Budżet resortu oraz sprawy finansowe placówek zagranicznych.
Manages the finances of the MFA and Polish missions abroad.
bf.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 523 9700
fax (+48 22) 621 0317
•Biuro Informatyki i Telekomunikacji / Information Technology and Telecommunication Bureau
Dyrektor: Zbigniew Powałka
Zastępca Dyrektora: Dariusz Matysek
Zastępca Dyrektora: Grzegorz Pachulski
Zastępca Dyrektora: Dariusz Toruń
bit.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239471
fax (+48 22) 6290287
•Biuro Infrastruktury / Bureau of Infrastructure
Koordynator: Andrzej Niedźwiecki
Infrastruktura i inwestycje Ministerstwa oraz placówek zagranicznych.
Infrastructure and investments of the MFA and Polish missions abroad.
bi.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 523 8462
fax (+48 22) 523 9789, 621 0317
•Biuro Kontroli i Audytu / Bureau of Control and Audit
Dyrektor: Witold Spirydowicz
Zastępca Dyrektora: Ewa Pietruszko
bka.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238543
fax (+48 22) 5238545
•Biuro Pełnomocnika do spraw postępowań przed międzynarodowymi organami ochrony praw człowieka
Dyrektor: Jakub Wołąsiewicz
Postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, Komitetem Praw Człowieka, Komitetem Przeciwko Torturom, Komitetem do spraw Likwidacji Dyskryminacji, prawne aspekty międzynarodowej ochrony praw człowieka oraz upowszechnianie wiedzy dotyczącej międzynarodowych systemów ochrony praw człowieka.
bpopc.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238164
fax (+48 22) 5239512
•Biuro Pełnomocnika do spraw Ochrony Informacji Niejawnych
Dyrektor: Monika Sudar
Zastępca Dyrektora: Maciej Kozakiewicz
bpoin.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239216
fax (+48 22) 6286313
•Biuro Prawne i Zamówień Publicznych / Bureau of Legal Affairs and Public Tender
Dyrektor: Przemysław Czyż
Zastępca Dyrektora: Sebastian Szaładziński
Prace legislacyjne, obsługa prawna Ministerstwa oraz postępowania o udzielenie zamówień publicznych w MSZ.
bpzp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239787
fax (+48 22) 5238139
•Biuro Spraw Osobowych i Szkolenia / Bureau of Human Resources and Training
Dyrektor: Beata Brzywczy
Zastępca Dyrektora: Ilona Węgłowska
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Banat-Adamiuk
Zastępca Dyrektora: Roman Kowalski
Zastępca Dyrektora: Mariusz Tomaszewski
Sprawy dotyczące kwestii kadrowych (aplikacje, praktyki) oraz szkoleniowych.
biuro.szkolenia@msz.gov.pl
bsos.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239231
fax (+48 22) 5239763
•Sekretariat Ministra / Secretariat of the Minister
Dyrektor: Cezary Król
Zastępca Dyrektora: Michał Miarka
Powadzi sprawy związane z działalnością MSZ, zapewnia obsługę Ministra w zakresie jego współpracy z Prezydentem RP, Sejmem i Senatem, Prezesem i członkami Rady Ministrów, Najwyższą Izba Kontroli oraz innymi organami administracji rządowej, samorzadu terytorialnego, partiami politycznymi, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi organizacjami; prowadzi sprawy dotyczące patronatów i zaproszeń skierowanych do Ministra Spraw Zagranicznych.
Renders services to the minister pertaining to his cooperation with public administration bodies, provides secretarial and clerical attendance on the ministry’s leadership, is in charge of the minister’s agenda, coordinating his visits and appointments.
sekretariat.ministra@msz.gov.pl
sm.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239201
fax (+48 22) 6257652
•Zarząd Obsługi
Dyrektor: Artur Szczepaniec
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Cieślak
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Tyszkiewicz-Adamczyk
zo.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 5239659
fax: (+48 22) 6283363
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka w obronie Polonii
List protestacyjny Profesora Jerzego Roberta Nowaka, od lat popierającego i broniącego patriotycznych organizacji polskich na całym świecie w obronie prawdy o Prezesie Janie Kobylańskim -wybitnym działaczu polonijnym w Ameryce Łacińskiej przeciwko nieprawdziwym oszczerstwom i zmasowanym atakom na jego osobę
i USOPAŁ.
List protestacyjny
Sygnatariusze tego listu, wywodzący się z Kraju i z Polonii oraz ze środowisk polskich w krajach sąsiednich, gorąco protestują przeciwko skrajnym przykładom lekceważenia, dyskryminowania,
a nawet prób poniżania zasłużonych przywódców polonijnych przez wpływowe osoby z kręgów dziś rządzących w Polsce.
Jak najmocniejsza pozycja Polonii w krajach jej zamieszkania leży
w interesie ich Ojczyzny, przyczynia się do wzmocnienia autorytetu Polski na arenie międzynarodowej. Uważamy, że istnienie tak licznej, liczącej prawie 20 milionów Polonii w świecie, jest ogromnie cennym atutem dla Polski, choć ciągle jeszcze za mało wykorzystywanym. Opowiadamy się za dużo mocniejszym zacieśnieniem więzi Polaków
w kraju i za granicą we wspólnej walce o dobre imię Polski i jej przyszłe sukcesy na iwie krajowej i międzynarodowej. Uważamy, że przedstawiciele władz RP powinni na każdym kroku wspierać działania Polonii, zamiast tak często zauważanego ostatnio sabotowania i bojkotowania tych działań oraz szkalowania poszczególnych przywódców polonijnych.
Z tym większym oburzeniem protestujemy więc przeciwko niesłychanym, wręcz bezprzykładnym, atakom obecnego ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego na postać najpopularniejszego dziś w świecie przywódcy polonijnego, prezesa USOPAŁ, Jana Kobylańskiego. Przypomnijmy tu konkretne przykłady niedopuszczalnych kłamstw i oszczerstw pod adresem prezesa Jana Kobylańskiego, sformułowanych na piśmie przez obecnego ministra spraw zagranicznych R. Sikorskiego. 19 lutego 2008 minister spraw zagranicznych RP R. Sikorski posunął się do jawnego kłamstwa w swym urzędowym piśmie do marszałka Senatu Bogdana Borusewicza. W liście tym stwierdził: „(…) Według mojej wiedzy, Jan Paweł II nigdy nie zgodził się przyjąć Jana Kobylańskiego (…)”. Twierdzenie to dowodzi, że wiedza pana ministra spraw zagranicznych jest bardzo ograniczona. Pan Prezes Kobylański spotykał się z Janem Pawłem II wiele razy (w Argentynie w kwietniu 1987 roku, w Montevideo w Urugwaju w maju 1988 r., na specjalnej audiencji wraz z delegacją USOPAŁ w czerwcu 1996 r. w Watykanie oraz 3 czerwca 1997 r. w Gnieźnie, gdzie uczestniczył w rozmowie z Papieżem wraz z delegacją USOPAŁ). Istnieją liczne zdjęcia, dokumentujące powyższe spotkania prezesa J. Kobylańskiego z wielkim Papieżem-Polakiem.
Na półkach księgarskich w Polsce ciągle dostępny jest, wydany przez obecnego ministra spraw zagranicznych R. Sikorskiego w 2007 r., wywiad – rzeka pt. „Strefa zdekomunizowana”. Na s. 128 tej publikacji Sikorski pisze dosłownie w stylu ordynarnych wyzwisk, iż Geremek „(…) nie lubi konfrontacji i pewnie dlatego nie uwzględnił mojego wniosku o odwołanie z funkcji konsula honorowego RP niejakiego Jana Kobylańskiego , samozwańczego przywódcy Polonii latynoamerykańskiej, antysemity i typa spod ciemnej gwiazdy. Dopiero Bartoszewski miał dość jaj, aby mój ponowny wniosek zaakceptować”. Trudno pojąć tak niedopuszczalne próby sponiewierania czołowego przywódcy polonijnego, prezesa J. Kobylańskiego, we wszędzie dostępnych w Polsce egzemplarzach ksiązki aktualnego ministra spraw zagranicznych. Zamiast oskarżać prezesa USOPAŁ o rzekome „samozwańcze przywództwo Polonii latynoamerykańskiej”, minister spraw zagranicznych RP powinien maksymalnie docenić ogromne wysiłki prezesa USOPAŁ dla zjednoczenia Polaków w Ameryce Południowej, wysiłki, które przyniosły tak wielkie zwiększenie prestiżu Polonii na tym kontynencie. Odwołujemy się w tym kontekście do szczególnie cennego świadectwa, opinii takiego autorytetu jak niedawno zmarły prezes Wspólnoty Polskiej prof. Andrzeja Stelmachowskiego, osoby chyba najbardziej kompetentnej w sprawach oceny roli prezesa USOPAŁ.
Prezes A. Stelmachowski niejednokrotnie występował publicznie z postulatami właściwego docenienia zasług prezesa USOPAŁ J. Kobylańskiego dla Polonii. M.in. w liście do redakcji „Wprost” z 5 sierpnia 1997 r., prof. Stelmachowski pisał: „Uważam za konieczne upomnienie się o nie szarganie dobrego imienia p. prezesa Kobylańskiego. Jest to człowiek o ogromnych zasługach dla Polonii południowoamerykańskiej. Jako prezes Związku Polaków Argentyny (także Urugwaju) potrafił doprowadzić do rzeczy niezwykłej: do powstania wspomnianego wyżej USOPAŁ, przy czym pierwszy Kongres sfinansował z własnych środków, a drugi (jaki się odbył w ub. roku w Brazylii), poważnie wspomógł (…)”. Z kolei, w liście do redakcji „Rzeczpospolitej” z 13 listopada 2000 r., prezes Stelmachowski pisał m.in.: Prezes J. Kobylański jest jedną z najbardziej liczących się postaci światowego życia polonijnego, człowiekiem, którego zasługi w odrodzeniu polskości w krajach Ameryki Południowej są niepodważalne, a nawet – nie waham się użyć tego określenia – nieporównywalne. Dzięki jego wysiłkom powstała Unia Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej, której istnienie ożywiło życie polonijne w krajach Ameryki Południowej. USOPAŁ, jako organizator zjazdów Polonii tego kontynentu, stał się modernizatorem życia kulturalnego, a także odrodzenia oświaty polskiej w krajach latynoskich”.
Warto tu dodać, że zasługi prezesa J. Kobylańskiego dla Polonii i dla Polski zostały docenione przez czołowych przedstawicieli władz Polski. Znalazło to m.in. wyraz w jego uhonorowaniu Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia – przyznanym przez władze RP na uchodźstwie, Krzyżem Komandorskim Odrodzenia z Gwiazdą, przyznanym przez prezydenta Wałęsę, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia z Gwiazdą – przyznanym przez prezydenta A. Kwaśniewskiego, Krzyżem Oświęcimskim, Honorowym Krzyżem Weteranów Walki o Niepodległość, i inne. Tym bardziej oburza fakt, że tak zasłużonego Polaka z zagranicy obecny minister RP nazwał „typem spod ciemnej gwiazdy”. Przypomnijmy przy tym o ogromnym znaczeniu sponsorskich działań prezesa Kobylańskiego na rzecz Polonii (jego wydatki na ten cel ocenia się na ok. miliona dolarów rocznie !). Nie ma dziś Polaka w świecie, który dałby tak wiele przykładów hojności na polskie cele. Wśród epitetów, rzuconych przeciwko prezesowi Kobylańskiemu, jest określenie „antysemita”, od lat używane jako dogodna „maczuga” dla niszczenia ludzi, reprezentujących inne, „niepoprawne” poglądy polityczne.
Zdając sobie sprawę z ogromnych, niepowtarzalnych zasług prezesa Jana Kobylańskiego dla Polonii i Polski, występujemy z żądaniem jak najszybszego odwołania przez ministra R. Sikorskiego oszczerstw i kłamstw, godzących w dobre imię prezesa USOPAŁ. R. Sikorski powinien jak najszybciej przeprosić prezesa Kobylańskiego za swe niewybredne, agresywne określenia, rzucone pod jego adresem. Tego wymagają interesy Polski.
Prosze pisac i dzwonic i protestowac
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Centrum Informacyjne Rządu
00-583 Warszawa, Al. Ujazdowskie 1/3
telefon: 022 8413832; 6946983
faks: 022 6252872; 6284821
e-mail: cirinfo@kprm.gov.pl
Rzecznik Prasowy Rządu
Paweł Graś
tel. 022 694 75 29, 022 694 61 51
faks: 022 694 65 91
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się tematyką krajową:
tel. 022 694 65 06,
tel. kom. 601 375 012
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się tematyką gospodarczą:
tel. 022 694 66 13,
tel. kom. 607 497 342
Kontakt dla dziennikarzy zajmujących się polityką zagraniczną:
tel. 022 694 68 11,
tel. kom. 601 989 503
Sekretariat akredytacyjny CIR
tel. 022 6946102
tel. 022 6947072
faks: 022 6284821
faks: 022 6252872
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Al. J. Ch. Szucha 23, 00-580 Warszawa tel. (+4822) 523 9000
Ministerstwo Spraw Zagranicznych / Ministry of Foreign Affairs
•Biuro Rzecznika Prasowego MSZ / MFA Press Spokesman
Rzecznik Prasowy: Piotr Paszkowski
Dyrektor Biura: Alicja Rakowska
Kontakty z mediami.
Spokesman for the Minister.
rzecznik@msz.gov.pl
brp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48-22) 5239356
fax. (+48-22) 5239099
•Informacja konsularna / Consular Information
Praktyczne informacje dla wyjeżdżających lub przebywających za granicą.
Information for Polish citizens abroad.
tel. (+48-22) 5239451
•Departament Afryki i Bliskiego Wschodu / Department of Africa and the Middle East
Dyrektor: Jacek Chodorowicz
Zastępca Dyrektora: Juliusz Gojło
Zastępca Dyrektora: Maciej Kozłowski
Sprawy dotyczące państw regionu Afryki i Bliskiego Wschodu (z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz międzynarodowych organizacji regionalnych: LPA, DA, OKI, SADC, RWPZ, UMA, COMESSA, ECOWAS, COMESA.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of Africa and the Middle East and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular nations of Africa and the Middle East , is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in Africa and the Middle East.
dabw.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239583
fax (+48 22) 6287819
•Departament Ameryki / Department of the Americas
Dyrektor: Artur Orzechowski
Zastępca Dyrektora: Ewa Kinast
Sprawy dotyczące państw kontynentu amerykańskiego (Ameryka Północna i Południowa z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz organizacji regionalnych : OPA, NAFTA, MERCOSUR, FTAA.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of the Americas (South and North America) and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular American nations, is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in the Americas.
da.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239270
fax (+48 22) 6226462
•Departament Azji i Pacyfiku / Department of Asia and Pacific Region
Dyrektor: Tadeusz Chomicki
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Dobrowolski
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Majka
Sprawy dotyczące państw regionu Azji i Pacyfiku (z wyłączeniem kwestii wizowych i konsularnych) oraz międzynarodowych organizacji regionalnych: ASEAN, APEC, ASEM, ARF, KNPN, KEDO i innych.
Is engaged in Poland ’s policy towards nations of Asia and the Pacific region and its cooperation with the said nations, collects information on the political, economic, scientific and cultural situation in particular nations of Asia and the Pacific region, is in charge of bilateral consultations and official visits, exercises supervision of the work of Polish diplomatic missions in Asia and the Pacific region
dap.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 5239302
fax (+48 22) 5239599
•Departament Europy Środkowej i Południowej / Department of Central and Southern Europe
Dyrektor: Adam Hałaciński
Zastępca Dyrektora: Zbigniew Krużyński
Sprawy dotyczące państw Europy środkowej i południowo-wschodniej.
Is engaged in Poland's policy towards nations of Central and Southern Europe.
desp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239251
fax (+48 22) 5239369
•Departament Europy Zachodniej i Północnej / Department of Western and Northern Europe
Zastępca Dyrektora, Kierujący Departamentem: Jacek Bazański
Zastępca Dyrektora: Romuald Szoka
Sprawy dotyczące państw i podmiotów prawa międzynarodowego na obszarze Europy Zachodniej i Północnej.
Is engaged in Poland's policy towards nations and international organisations of Western and Northern Europe.
dezp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239757
fax (+48 22) 5239817
•Departament Wschodni / Eastern Department
Dyrektor: Jarosław Bratkiewicz
Zastępca Dyrektora: Anna Kostrzewa
Zastępca Dyrektora: Michał Łabenda
Sprawy dotyczące państw Europy Wschodniej, Azji Środkowej i Kaukazu Południowego oraz Partnerstwa Wschodniego i polityki wschodniej Unii Europejskiej.
Responsible for questions concerning nations of Eastern Europe, Central Asia and Southern Caucasus as well as Eastern Partnership and eastern policy of European Union.
dw.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238264
fax (+48 22) 5238232
•Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej / Department of Public and Cultural Diplomacy
Dyrektor: Aleksandra Piątkowska
Zastępca Dyrektora: Joanna Stachyra
Zastępca Dyrektora: Jacek Multanowski
Realizuje działania mające na celu kształtowanie pozytywnego wizerunku Polski z wykorzystaniem instrumentów dyplomacji publicznej. Zarządza serwisami internetowymi MSZ.
Is in charge of promotion of the Republic of Poland abroad and elaborates appropriate strategies serving that end, encourages contacts with various social groups in foreign countries, focusing on opinion-forming circles, is responsible for creating a positive image of Poland abroad. Manages the MFA's websites.
dprom@msz.gov.pl
ddpk.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239975
fax (+48 22) 5239898
•Departament Konsularny / Department of Consular Affairs
Dyrektor: Jarosław Czubiński
Zastępca Dyrektora: Joanna Kozińska-Frybes
Zastępca Dyrektora: Włodzimierz Zdunowski
Sprawy konsularne (opieka konsularna, wizy).
Supervises the work of Polish consular offices and officers, ensures protection of Poland ’s rights and interests abroad as well as of those of Polish nationals and legal persons in foreign countries, elaborates guidelines for cooperation with other nations in the field of movement of persons as well as visa, migration and asylum policies, authenticates Polish documents meant for use abroad.
dkp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239444
fax (+48 22) 5238872
•Departament Narodów Zjednoczonych i Praw Człowieka / Department of United Nations and Human Rights
Dyrektor: Marcin Nawrot
Zastępca Dyrektora: Marek Kuberski
Współpraca Polski z organizacjami i organami Narodów Zjednoczonych.
Poland ’s cooperation with organizations and organs of the United Nations’ system, ensures assistance to Poland ’s representatives in the disarmament-related work of UN bodies and organizations, handles the issue of Poland ’s participation in peacekeeping operations of the United Nations, coordinates establishment of Poland ’s positions with regard to global problems, deals with cooperation for development.
dsnz@msz.gov.pl
dnzpc.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239400
fax (+48 22) 6210217
•Departament Polityki Bezpieczeństwa / Department of Security Policy
Dyrektor: Adam Kobieracki
Zastępca Dyrektora: Tomasz Łękarski
Zastępca Dyrektora: Marek Szczygieł
Kwestie dotyczące bezpieczeństwa i obronności Polski.
Deals with security and defense-related issues, with due account of threats posed to security of Poland , attends on the cooperation of the Republic of Poland with NATO, WEU and OSCE, as well as with the European Union with regard to the Common European Security and Defense Policy, assists Poland ’s representatives working on NATO projects, is involved in conventional arms control, assists representatives of the Republic of Poland engaged in pursuit of disarmament initiatives, is responsible for the international cooperation of defense industries
dpb@msz.gov.pl
dpb.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239205
fax (+48 22) 5238049
•Departament Prawno-Traktatowy / Department of Legal and Treaty Issues
Dyrektor: Remigiusz Henczel
Zastępca Dyrektora: Janusz Łącki
Zastępca Dyrektora: Jacek Such
Umowy międzynarodowe, dla których ministrem właściwym jest Minister Spraw Zagranicznych.
Watches over performance of the minister’s responsibilities ensuing from provisions on international agreements, exercises supervision over the implementation of international agreements concluded by the Republic of Poland , in respect of the minister’s area of responsibility, participates in negotiating international agreements, opines on issues related to public and private international law, keeps an archive of all texts of international agreements and related documents, deals with human rights and ethnic minority-related issues, provides extensive assistance to persons representing Poland before international human rights protection bodies.
dpt@msz.gov.pl
dpt.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239424
fax (+48 22) 5238329
•Departament Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej / Department of Strategy and Foreign Policy Planning
Zastępca Dyrektora: Maciej Pisarski
Otoczenie międzynarodowe, stosunki międzynarodowe oraz główne kierunki aktywności międzynarodowej Polski.
Analyses the international environment of the Republic of Poland, elaborates strategies of Poland ’s activities on the international forum, cooperates with scientific institutions, drafts the minister’s exposés as well as reports setting out main Polish foreign policy objectives for the next year.
dsip@msz.gov.pl
dsppz.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239051
fax (+48 22) 5238051
•Departament Unii Europejskiej / Department of the European Union
Dyrektor: Artur Harazim
Zastępca Dyrektora: Cyryl Kozaczewski
Zastępca Dyrektora: Arkadiusz Michoński
Kwestie dotyczące Unii Europejskiej.
Poland ’s policy towards European Union.
due@msz.gov.pl
due.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239175
fax (+48 22) 6210213
•Departament Współpracy Rozwojowej / Department of the Development Co-operation
Dyrektor: Marek Ziółkowski
Zastępca Dyrektora: Mirosław Sycz
Problematyka międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju, obsługa narodowego programu współpracy rozwojowej, współpraca z instytucjami pomocowymi Unii Europejskiej, OECD (DAC) i Systemu Narodów Zjednoczonych.
Foreign assistance that includes development assistance and support for the process of building democracy and a civil society.
dwr@msz.gov.pl
dwr.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238073
fax (+48 22) 5238074
•Departament Współpracy z Polonią / Department of the Co-operation with Polish Diaspora
Dyrektor: Wojciech Tyciński
Zastępca Dyrektora: Marta Sęk-Spirydowicz
Polityka wobec Polonii i Polaków za granicą oraz ochrona praw mniejszości polskich i Polonii. Koordynacja realizacji Rządowego Programu Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą oraz Ustawy o Karcie Polaka
Policy towards the Polish Diaspora and Poles abroad as well as protection of the rights of Polish Diaspora and Polish minorities. Co-ordination of the Polish Diaspora Programme and the implementation of the Card of the Pole Act.
•Departament Zagranicznej Polityki Ekonomicznej / Department of Foreign Economic Policy
Dyrektor: Wojciech Ponikiewski
Zastępca Dyrektora: Grzegorz Gawin
Tworzenie założeń zagranicznej polityki ekonomicznej RP oraz sprawy związane z członkostwem RP w OECD, Światowej Organizacji Handlu, Banku Światowym, Międzynarodowym Funduszu Walutowym, Europejskim Banku Inwestycyjnym i Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju.
Works out guidelines for Poland ’s external economic policy, analyses main problems and trends in international economic relations, evaluates the economic security of the Republic of Poland, participates in projects undertaken in connection with Poland ’s membership of the Organization for Economic Cooperation and Development, and of the World Trade Organization.
dzpe@msz.gov.pl
dzpe.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238522
fax (+48 22) 5239149
•Protokół Dyplomatyczny / Diplomatic Protocol
Dyrektor: Mariusz Kazana
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Łatkiewicz-Pawlak
Zastępca Dyrektora: Janusz Niesyto
Sprawy dotyczące korpusu dyplomatycznego akredytowanego w Polsce.
Is in charge of visits by heads of state and government as well as those by ministers of foreign affairs, makes arrangements for audiences of foreign diplomats accredited to Poland with Polish top-level state officials, makes arrangements for and provides catering services to diplomatic functions, handles accreditation and exequatur of representatives of foreign states to Poland , watches over the observance of diplomatic and consular privileges and immunities.
protokol@msz.gov.pl
pd.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239220
fax (+48 22) 5239617
•Biuro Archiwum i Zarządzania Informacją / Bureau of Archives and Information Managment
Dyrektor: Łukasz Lutostański
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Mroczkowska
Klasyfikacja, gromadzenie, ewidencjonowanie, opracowywanie, przechowywanie i udostępnianie materiałów archiwalnych MSZ. Gromadzenie, analiza, zarządzanie informacją.
Keeps and allows access to the ministry’s archival resources, prepares historical documentation for the ministry, establishes principles governing circulation of unclassified documents, makes subscriptions for foreign press. Is in charge of the system of storing, processing and circulating information within the Ministry and in Polish diplomatic missions, prepares and disseminates information on Poland ’s foreign policy.
bazi.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238633
fax (+48 22) 5239823
•Biuro Bezpieczeństwa Dyplomatycznego / Bureau of Diplomatic Security
Dyrektor: Grzegorz Poznański
Zastępca Dyrektora: Artur Nowak
bbd.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239487
fax (+48 22) 5239819
•Biuro Dyrektora Generalnego / Bureau of the Director-General
Dyrektor: Marzena Krulak
Pełnomocnik Ministra ds. Informatyzacji MSZ: Marek Michalewski
Obsługa Dyrektora Generalnego, organizacja pracy w Ministerstwie oraz na placówkach zagranicznych.
Attends on the Director-General of the foreign service, supervises organization and functioning of both the ministry and Poland ’s foreign missions.
bdg@msz.gov.pl
bdg.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239787
fax (+48 22) 5238139
•Biuro Finansów / Bureau of Finances
Dyrektor: Michał Radlicki
Zastępca Dyrektora: Elżbieta Kalbarczyk-Chochół
Zastępca Dyrektora: Bogusław Nowakowski
Budżet resortu oraz sprawy finansowe placówek zagranicznych.
Manages the finances of the MFA and Polish missions abroad.
bf.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 523 9700
fax (+48 22) 621 0317
•Biuro Informatyki i Telekomunikacji / Information Technology and Telecommunication Bureau
Dyrektor: Zbigniew Powałka
Zastępca Dyrektora: Dariusz Matysek
Zastępca Dyrektora: Grzegorz Pachulski
Zastępca Dyrektora: Dariusz Toruń
bit.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239471
fax (+48 22) 6290287
•Biuro Infrastruktury / Bureau of Infrastructure
Koordynator: Andrzej Niedźwiecki
Infrastruktura i inwestycje Ministerstwa oraz placówek zagranicznych.
Infrastructure and investments of the MFA and Polish missions abroad.
bi.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 523 8462
fax (+48 22) 523 9789, 621 0317
•Biuro Kontroli i Audytu / Bureau of Control and Audit
Dyrektor: Witold Spirydowicz
Zastępca Dyrektora: Ewa Pietruszko
bka.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238543
fax (+48 22) 5238545
•Biuro Pełnomocnika do spraw postępowań przed międzynarodowymi organami ochrony praw człowieka
Dyrektor: Jakub Wołąsiewicz
Postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, Komitetem Praw Człowieka, Komitetem Przeciwko Torturom, Komitetem do spraw Likwidacji Dyskryminacji, prawne aspekty międzynarodowej ochrony praw człowieka oraz upowszechnianie wiedzy dotyczącej międzynarodowych systemów ochrony praw człowieka.
bpopc.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5238164
fax (+48 22) 5239512
•Biuro Pełnomocnika do spraw Ochrony Informacji Niejawnych
Dyrektor: Monika Sudar
Zastępca Dyrektora: Maciej Kozakiewicz
bpoin.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239216
fax (+48 22) 6286313
•Biuro Prawne i Zamówień Publicznych / Bureau of Legal Affairs and Public Tender
Dyrektor: Przemysław Czyż
Zastępca Dyrektora: Sebastian Szaładziński
Prace legislacyjne, obsługa prawna Ministerstwa oraz postępowania o udzielenie zamówień publicznych w MSZ.
bpzp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239787
fax (+48 22) 5238139
•Biuro Spraw Osobowych i Szkolenia / Bureau of Human Resources and Training
Dyrektor: Beata Brzywczy
Zastępca Dyrektora: Ilona Węgłowska
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Banat-Adamiuk
Zastępca Dyrektora: Roman Kowalski
Zastępca Dyrektora: Mariusz Tomaszewski
Sprawy dotyczące kwestii kadrowych (aplikacje, praktyki) oraz szkoleniowych.
biuro.szkolenia@msz.gov.pl
bsos.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239231
fax (+48 22) 5239763
•Sekretariat Ministra / Secretariat of the Minister
Dyrektor: Cezary Król
Zastępca Dyrektora: Michał Miarka
Powadzi sprawy związane z działalnością MSZ, zapewnia obsługę Ministra w zakresie jego współpracy z Prezydentem RP, Sejmem i Senatem, Prezesem i członkami Rady Ministrów, Najwyższą Izba Kontroli oraz innymi organami administracji rządowej, samorzadu terytorialnego, partiami politycznymi, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi organizacjami; prowadzi sprawy dotyczące patronatów i zaproszeń skierowanych do Ministra Spraw Zagranicznych.
Renders services to the minister pertaining to his cooperation with public administration bodies, provides secretarial and clerical attendance on the ministry’s leadership, is in charge of the minister’s agenda, coordinating his visits and appointments.
sekretariat.ministra@msz.gov.pl
sm.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48 22) 5239201
fax (+48 22) 6257652
•Zarząd Obsługi
Dyrektor: Artur Szczepaniec
Zastępca Dyrektora: Krzysztof Cieślak
Zastępca Dyrektora: Małgorzata Tyszkiewicz-Adamczyk
zo.sekretariat@msz.gov.pl
tel.: (+48 22) 5239659
fax: (+48 22) 6283363
Monday, April 6, 2009
Dziekanski of Poland brutally killed by Canadian airport security Inquiry reveals more of Dziekanski's life in Poland Updated Sun. Apr. 5 2009 3
Dziekanski of Poland brutally killed by Canadian airport security
Inquiry reveals more of Dziekanski's life in Poland
Updated Sun. Apr. 5 2009 3:45 PM ET
The Canadian Press
VANCOUVER -- If most Canadians remember Robert Dziekanski as the panicked, out-of-control figure who died in RCMP hands at Vancouver's airport, Wojciech Dibon might tell them about the Dziekanski who acted as a father to him, taking him camping and teaching him about geography.
But Dibon wasn't able to tell the inquiry into Dziekanski's death about the man he knew.
Dibon, the son of a woman Dziekanski was living with, was 17 when he died and he remains so distraught over the man's death that he was unable to testify at the inquiry sorting out what happened at the airport early on Oct. 14, 2007.
"He and Mr. Dziekanski were very close," says Walter Kosteckyj, the lawyer for Dziekanski's mother.
"This young man didn't have a father figure, Mr. Dziekanski took him camping, taught him the skills of manhood, spent time with him."
Dibon was one of the last people Dziekanski saw before he made his fateful trip to Canada, coming along for the two-hour ride to the airport on Oct. 13, 2007.
Upon arriving in Vancouver more than 20 hours later, Dziekanski spent hours lost in the airport, unable to connect with his mother who was frantically searching for him in another area of the facility.
RCMP were called after Dziekanski, sweating and exhausted, started throwing furniture in the international terminal. Within seconds of arriving, the four officers stunned the man several times with a Taser, and Dziekanski died on the airport floor in the minutes that followed.
The amateur video of Dziekanski's chilling screams and his encounter with police will be the epitaph left for most Canadians, but his friends and neighbours recall a different man, kind and friendly but also with his own share of flaws, eager to start a new life.
Dibon was hospitalized shortly after Dziekanski's death.
"He's had a hard time dealing with that," says Kosteckyj.
Dibon's absence, along with the inquiry testimony last week of others who knew Dziekanski in Gliwice, Poland, adds depth to the man Dziekanski's supporters have angrily accused government and police lawyers of trying to vilify.
He loved geography and read many books about the country that was to be his new home, the inquiry heard.
He played chess and gardened.
He may have had some trouble with the law as a teenager. He smoked and drank.
He was terrified of flying.
"Like a normal person," says Iwona Kosowska, offering a simple explanation when asked to describe her former neighbour.
"He was a very, very good man."
Dziekanski was born in the town of Pieszyce in southern Poland and later moved with his mother to Gliwice, a small industrial city not far from the borders with Slokavia and Czech Republic.
He lived in the same apartment with his mother, Zofia Cisowski, for much of his life, until she moved in 1999 to Kamloops, B.C., where she found work as a janitor.
After Cisowski left, Dziekanski lived with Dibon's mother, Elzbieta, although it's still not clear whether they were romantically involved, and if so for how long.
While he was trained to typeset in a print shop, by the time he left for Canada he was mostly doing odd jobs, heavy labour or handy work. Without a full-time job or much money, his mother would send home cash from B.C.
He planned to learn English when he arrived and find a job, possibly working with his mother.
And he also wanted to travel across Canada to see a place he had only read about in the many books and atlases he had collected about the country.
His hobbies included playing chess and bridge with friends and working at a nearby garden plot given to him by a family member.
"I would play quite often chess with him and just before he left he gave me a gift of portable chess board," said Ryszard Krasinski, Dziekanski's friend of eight years.
"He had a huge collection of atlases and other geographical material and he had very deep knowledge of geography."
When he left for Canada, Dziekanski, who only spoke Polish, had barely been outside the country and never overseas.
His long trip to Vancouver was his first time flying, and the thought of being on a plane terrified him.
When a friend arrived to drive him to the airport, Dziekanski was in a panic, clutching a radiator, vomiting and refusing to leave.
The scene brings to mind the video of Dziekanski's final moments the next day in Vancouver, the would-be immigrant pacing around the international terminal, throwing furniture and rambling in Polish about smashing the area around him but also asking for help.
Dziekanski's neighbours insisted he didn't anger easily and was never aggressive -- a description echoed by border agents and airline staff who said he was calm and co-operative when they dealt with him.
RCMP lawyers at the inquiry have made much of Dziekanski's apparent legal troubles stretching back to an incident more than two decades earlier.
Dziekanski may have spent time in a reformatory school following a robbery when he was 17, but details have been foggy because it didn't result in a criminal record.
Police and prosecutors in Canada have also suggested Dziekanski was an alcoholic, but his neighbours say he was only a social drinker and had rarely, if ever, seen him drunk.
Whatever his problems, they weren't too much for Canadian immigration officials, who approved him to enter the country.
"He was talking about it quite often -- he told me he was going to Canada, where there is milk and honey," says neighbour and family friend Magda Czelwinska.
"He was very happy because he loved his mother very much and he couldn't wait to meet her."
Inquiry reveals more of Dziekanski's life in Poland
Updated Sun. Apr. 5 2009 3:45 PM ET
The Canadian Press
VANCOUVER -- If most Canadians remember Robert Dziekanski as the panicked, out-of-control figure who died in RCMP hands at Vancouver's airport, Wojciech Dibon might tell them about the Dziekanski who acted as a father to him, taking him camping and teaching him about geography.
But Dibon wasn't able to tell the inquiry into Dziekanski's death about the man he knew.
Dibon, the son of a woman Dziekanski was living with, was 17 when he died and he remains so distraught over the man's death that he was unable to testify at the inquiry sorting out what happened at the airport early on Oct. 14, 2007.
"He and Mr. Dziekanski were very close," says Walter Kosteckyj, the lawyer for Dziekanski's mother.
"This young man didn't have a father figure, Mr. Dziekanski took him camping, taught him the skills of manhood, spent time with him."
Dibon was one of the last people Dziekanski saw before he made his fateful trip to Canada, coming along for the two-hour ride to the airport on Oct. 13, 2007.
Upon arriving in Vancouver more than 20 hours later, Dziekanski spent hours lost in the airport, unable to connect with his mother who was frantically searching for him in another area of the facility.
RCMP were called after Dziekanski, sweating and exhausted, started throwing furniture in the international terminal. Within seconds of arriving, the four officers stunned the man several times with a Taser, and Dziekanski died on the airport floor in the minutes that followed.
The amateur video of Dziekanski's chilling screams and his encounter with police will be the epitaph left for most Canadians, but his friends and neighbours recall a different man, kind and friendly but also with his own share of flaws, eager to start a new life.
Dibon was hospitalized shortly after Dziekanski's death.
"He's had a hard time dealing with that," says Kosteckyj.
Dibon's absence, along with the inquiry testimony last week of others who knew Dziekanski in Gliwice, Poland, adds depth to the man Dziekanski's supporters have angrily accused government and police lawyers of trying to vilify.
He loved geography and read many books about the country that was to be his new home, the inquiry heard.
He played chess and gardened.
He may have had some trouble with the law as a teenager. He smoked and drank.
He was terrified of flying.
"Like a normal person," says Iwona Kosowska, offering a simple explanation when asked to describe her former neighbour.
"He was a very, very good man."
Dziekanski was born in the town of Pieszyce in southern Poland and later moved with his mother to Gliwice, a small industrial city not far from the borders with Slokavia and Czech Republic.
He lived in the same apartment with his mother, Zofia Cisowski, for much of his life, until she moved in 1999 to Kamloops, B.C., where she found work as a janitor.
After Cisowski left, Dziekanski lived with Dibon's mother, Elzbieta, although it's still not clear whether they were romantically involved, and if so for how long.
While he was trained to typeset in a print shop, by the time he left for Canada he was mostly doing odd jobs, heavy labour or handy work. Without a full-time job or much money, his mother would send home cash from B.C.
He planned to learn English when he arrived and find a job, possibly working with his mother.
And he also wanted to travel across Canada to see a place he had only read about in the many books and atlases he had collected about the country.
His hobbies included playing chess and bridge with friends and working at a nearby garden plot given to him by a family member.
"I would play quite often chess with him and just before he left he gave me a gift of portable chess board," said Ryszard Krasinski, Dziekanski's friend of eight years.
"He had a huge collection of atlases and other geographical material and he had very deep knowledge of geography."
When he left for Canada, Dziekanski, who only spoke Polish, had barely been outside the country and never overseas.
His long trip to Vancouver was his first time flying, and the thought of being on a plane terrified him.
When a friend arrived to drive him to the airport, Dziekanski was in a panic, clutching a radiator, vomiting and refusing to leave.
The scene brings to mind the video of Dziekanski's final moments the next day in Vancouver, the would-be immigrant pacing around the international terminal, throwing furniture and rambling in Polish about smashing the area around him but also asking for help.
Dziekanski's neighbours insisted he didn't anger easily and was never aggressive -- a description echoed by border agents and airline staff who said he was calm and co-operative when they dealt with him.
RCMP lawyers at the inquiry have made much of Dziekanski's apparent legal troubles stretching back to an incident more than two decades earlier.
Dziekanski may have spent time in a reformatory school following a robbery when he was 17, but details have been foggy because it didn't result in a criminal record.
Police and prosecutors in Canada have also suggested Dziekanski was an alcoholic, but his neighbours say he was only a social drinker and had rarely, if ever, seen him drunk.
Whatever his problems, they weren't too much for Canadian immigration officials, who approved him to enter the country.
"He was talking about it quite often -- he told me he was going to Canada, where there is milk and honey," says neighbour and family friend Magda Czelwinska.
"He was very happy because he loved his mother very much and he couldn't wait to meet her."
Subscribe to:
Posts (Atom)